Musée d'Orsay
Musée d'Orsay (fon. muze dorse) je muzej koji se nalazi u Parizu, Francuska, na lijevoj obali rijeke Seine. Smješten je u bivšoj zgradi željezničke stanice Gare d'Orsay, sagrađene između 1898 i 1900. u Beaux-Arts arhitekturi. U muzeju se drže uglavnom primjerci iz francuske umjetnosti koji datiraju između 1848. i 1915, uključujući slike, skulpture, namještaj, i fotografiju. Posjeduje najveću svjetsku zbirku impresionističkih i post-impresionističkih slikara uključujući Moneta, Maneta, Degasa, Renoira, Cézannea, Georges Sera, Sisleyja, Gauguina i Van Gogha. Mnogi od tih radova su ržani u Galerie Nationale du Jeu de Paume prije otvaranja muzeja 1986. godine.
Sadržaj
Historija[uredi | uredi izvor]
Zgrada muzeja je isprva bila željeznička stanica, pod nazivom Gare d'Orsay, koju je gradila željeznička kompanija Chemin de Fer de Paris à Orléans a završena je na vrijeme za svjetski sajam Exposition Universelle (1900). Zgradu su dizajnirali tri arhitekta: Lucien Magne, Émile Bénard i Victor Laloux. To je bila krajnja stanica za željeznice jugozapadne Francuske sve do 1939.
Od 1939. kratke platforme stanice postale su neprikladne za duže kompozicije vozova koje su se počele koristiti za glavne usluge. Nakon 1939. koristila se za prigradske usluge i dio zgrade je postao poštanski centar za vrijeme Drugog svjetskog rata. Zatim se koristila kao set za nekoliko filmova, kao što je Kafkin Proces snimljen u adaptaciji Orsona Wellesa, i kao sjedište pozorišne kompanije Renaud - Barrault kao i za aukcije, dok je Hôtel Drouot bio obnavljan.
Godine 1970, dobijena je dozvola da se sruši stanica, ali je Jacques Duhamel, tadašnji ministar kulture, presudio protiv planova da se izgradi novi hotel na istom mjestu. Stanica je stavljena na dodatnu listu historijskih spomenika i na kraju je dospjela na glavnu listu 1978. Sugestija da se stanica pretvori u muzej došla je iz Uprave muzeja Francuske. Ideja je bila da se izgradi muzej koji će premostiti jaz između Louvre-a i Nacionalnog muzeja moderne umjetnosti u Georges Pompidou centru. Plan je prihvaćen od strane Georgesa Pompidoua a studija je napravljena 1974. a 1978. organizovan je natječaj za dizajn novog muzeja. ACT Arhitektura, tim od tri mlada arhitekta (Pierre Colboc, Renaud Bardon i Jean-Paul Philippon), dobili su ugovor koji je uključivao prostor od 20.000 kvadratnih metara na nove četiri etaže. Građevinske radove je izvodila kompanija Bouygues.[1]
1981. godine, italijanski arhitekt, Gae Aulenti izabran je da dizajnira interijer, uključujući i unutrašnje uređenje, dekoraciju, namještaj i opremu muzeja. Na kraju je u julu 1986. godine, muzej bio spreman da primi svoje eksponate. Trebalo je 6 mjeseci da se instalira nešto više od 2000 slika, 600 skulptura i drugih radova. Muzej je svečano otvorio u decembru 1986. godine tadašnji predsjednik François Mitterrand.
Na trgu pored muzeja nalazi se šest bronzanih alegorijskih skulpturalnih grupa u nizu, izvajanih za svjetski sajam Exposition Universelle (1878):
- Južna Amerika - Aimé Millet
- Azija - Alexandre Falguière
- Okeanija - Mathurin Moreau
- Evropa - Alexandre Schoenewerk
- Sjeverna Amerika - Ernest-Eugène Hiolle
- Afrika - Eugène Delaplanche
Kolekcija[uredi | uredi izvor]
Slike poznatih slikara[uredi | uredi izvor]
- Jean Auguste Dominique Ingres - 4 slike (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu)
- Eugène Delacroix - 5 slika (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu)
- Eugène Carrière - 86 slika uključujući Slikarsku porodicu, Bolesno dijete, Intimu
- Théodore Chassériau - 5 slika (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu)
- Gustave Courbet - 48 slika uključujući Studio umjetnika, Sahrana u Ornansu, Mladić koji sjedi, L'Origine du monde
- Jean-François Millet - 27 slika uključujući Proljeće, Skupljači
- Jean-Baptiste-Camille Corot - 32 slike (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu) uključujući Jutarnji ples nimfi
- Johan Barthold Jongkind - 9 slika
- Alexandre Cabanel - Rođenje Venere, Smrt Francesce da Rimini i Paola Malateste
- Jean-Léon Gérôme - Portret baronice Nathaniel de Rothschild, Reception of Condé in Versailles, La Comtesse de Keller
- Pierre Puvis de Chavannes - Mlade djevojke na obali mora, Mlada majka poznatija kao milosrđe, Pogled na Château de Versailles i Orangerie
- Gustave Moreau - 8 slika
- Honoré Daumier - 8 slika
- Eugène Boudin - 33 slike uključujući Plaža Trouville
- Camille Pissarro - 46 slika uključujući Bijeli mraz
- Édouard Manet — 34 slika uključujući Olimpija, Balkon, Berthe Morisot sa buketom ljubičica, Ručak na travi
- Berthe Morisot - 9 slika
- Edgar Degas - 43 slike uključujući Paradu, poznatiju kao Trkaći konji pred tribunima, Porodica Bellelli, Kada, Portret Édouarda Maneta, Portraits, At the Stock Exchange, L’Absinthe
- Paul Cézanne - 56 slika uključujući Jabuke i naranče
- Claude Monet - 86 paintings (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u muzeju Musée Marmottan Monet) uključujući Stanica Saint-Lazare, Rue Montorgueil u Parizu. Proslava 30. juna, 1878, Wind Effect, Series of The Poplars, Katedrala Rouen. Harmonija u plavom, Plavi vodeni ljiljani
- Alfred Sisley - 46 slika uključujući Inondation at Port-Marly
- Armand Guillaumin - 44 slike
- Frédéric Bazille - 6 slika
- Mary Cassatt - 1 slika
- Odilon Redon - 106 slika uključujući Caliban
- Pierre-Auguste Renoir - 81 slika uključujući Bal au moulin de la Galette, Montmartre
- Ferdinand Hodler - Der Holzfäller (Drvosječa)
- Gustave Caillebotte - 7 slika uključujući Les raboteurs de parquet
- Édouard Detaille - San
- Vincent van Gogh - 24 slika uključujući Autoportret, portret njegovog prijatelja Eugenea Bocha, Siesta, Crkva u Auversu, Pogled sa Cheveta, Italijanska žena, Zvjezdana noć iznad Rhone, Portret dra. Gacheta, Spavaća soba u Arlesu
- Paul Gauguin - 24 slika uključujući Tahićanke na plaži
- Henri de Toulouse-Lautrec - 18 slika
- Eugène Jansson - Proletersko odmaralište
- Henri-Edmond Cross - 10 slika uključujući Čempresi u Cagnesu
- Paul Signac - 16 slika uključujući Žene na bunaru
- Théo van Rysselberghe - 6 slika
- Félix Vallotton - Misia at Her Dressing Table
- Georges-Pierre Seurat - 19 slika uključujući Cirkus
- Édouard Vuillard - 70 slika
- Henri Rousseau - 3 slika
- Pierre Bonnard - 60 slika uključujući The Chequered Blouse
- Paul Sérusier - The Talisman, the Aven River at the Bois d'Amour
- Maurice Denis - Portret umjetnika u dobi od osamnaest godina, Menuet princeze Maleineili Marthe svira na klaviru, Zeleno drveće ili Beech Trees in Kerduel, Oktobarska noć (panel za dekoraciju djevojačke sobe)
- André Derain - Charing Cross Bridge, poznatija kao Westminster most
- Edvard Munch - 1 slika
- Gustav Klimt - 1 slika
- Piet Mondrian - 2 slike
- James McNeill Whistler - 3 slike uključujući Aranžman u sivom i crnom: Umjetnikova majka, također poznata kao Whistler's Mother
- William-Adolphe Bouguereau - Rođenje Venere
- Cecilia Beaux - Sita i Sarita (Jeune Fille au Chat)
Skulpture[uredi | uredi izvor]
Listu poznatih skulptora sačinjavaju: François Rude, Jules Cavelier, Jean-Baptiste Carpeaux, Auguste Rodin, Paul Gauguin, Camille Claudel, Sarah Bernhardt i Honoré Daumier.
Odabrana zbirka poznatih djela[uredi | uredi izvor]
Eugène Delacroix, Lov lavova, c. 1854
Gustave Courbet, Umjetnikov studio (L'Atelier du peintre): Prava alegorija sedmogodišnje faze u mom umjetničkom i moralnom životu, 1855
Jean Auguste Dominique Ingres, Izvor, 1856
Jean-François Millet, Prebiračice, 1857
Édouard Manet, Olimpija, 1863
Claude Monet, Le déjeuner sur l'herbe, (desna sekcija), sa Gustaveom Courbetom, 1865-1866
Paul Cézanne, Portret Achillea Emperairea, 1868
Eugène Boudin, Kupači na plaži u Trouville-u, 1869
James McNeill Whistler, Whistlerova majka, 1871
Gustave Caillebotte, Parketari, 1875
Edgar Degas, L’Absinthe, 1876
Pierre-Auguste Renoir, Ples u prirodi (Aline Charigot and Paul Lhote), 1883
Paul Sérusier, Talisman/Le Talisman, 1888
Autoportret]] (1889) Vincent van Gogh
Vincent van Gogh, Crkva u Auversu, 1890
Paul Gauguin, Tahićanke na plaži, 1891
Georges Seurat, Cirkus, 1891
Paul Gauguin, Oviri (Sauvage), 1894
Georges Lacombe, L'Existence, 1894-96
Albert Lebourg, Paris, l'écluse de la Monnaie. Soleil d'hiver
József Rippl-Rónai, Žena sa cvijetom, 1891
,_partially_glazed_stoneware,_75_x_19_x_27_cm,_Mus%C3%A9e_d%27Orsay,_Paris.jpg)
,_68.5_x_141.5_x_6_cm,_Mus%C3%A9e_d%27Orsay,_Paris._DSC09000.jpg)
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Bouygues website: Musée d'Orsay". Bouygues.com. Arhivirano s originala, 5 Decembar 2008. Pristupljeno 20. 6. 2012. Nepoznat parametar
|url-status=ignorisan (pomoć); Provjerite vrijednost datuma kod:|archivedate=(pomoć)
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Musée d'Orsay |
