Musée d'Orsay

Musée d'Orsay (fon. muze dorse) je muzej koji se nalazi u Parizu, Francuska, na lijevoj obali rijeke Seine. Smješten je u bivšoj zgradi željezničke stanice Gare d'Orsay, sagrađene između 1898 i 1900. u Beaux-Arts arhitekturi. U muzeju se drže uglavnom primjerci iz francuske umjetnosti koji datiraju između 1848. i 1915, uključujući slike, skulpture, namještaj, i fotografiju. Posjeduje najveću svjetsku zbirku impresionističkih i post-impresionističkih slikara uključujući Moneta, Maneta, Degasa, Renoira, Cézannea, Georges Sera, Sisleyja, Gauguina i Van Gogha. Mnogi od tih radova su ržani u Galerie Nationale du Jeu de Paume prije otvaranja muzeja 1986. godine.

Historija[uredi | uredi izvor]

Musée d'Orsay - sat u velikoj sali, Victor Laloux

Zgrada muzeja je isprva bila željeznička stanica, pod nazivom Gare d'Orsay, koju je gradila željeznička kompanija Chemin de Fer de Paris à Orléans a završena je na vrijeme za svjetski sajam Exposition Universelle (1900). Zgradu su dizajnirali tri arhitekta: Lucien Magne, Émile Bénard i Victor Laloux. To je bila krajnja stanica za željeznice jugozapadne Francuske sve do 1939.

Od 1939. kratke platforme stanice postale su neprikladne za duže kompozicije vozova koje su se počele koristiti za glavne usluge. Nakon 1939. koristila se za prigradske usluge i dio zgrade je postao poštanski centar za vrijeme Drugog svjetskog rata. Zatim se koristila kao set za nekoliko filmova, kao što je Kafkin Proces snimljen u adaptaciji Orsona Wellesa, i kao sjedište pozorišne kompanije Renaud - Barrault kao i za aukcije, dok je Hôtel Drouot bio obnavljan.

Godine 1970, dobijena je dozvola da se sruši stanica, ali je Jacques Duhamel, tadašnji ministar kulture, presudio protiv planova da se izgradi novi hotel na istom mjestu. Stanica je stavljena na dodatnu listu historijskih spomenika i na kraju je dospjela na glavnu listu 1978. Sugestija da se stanica pretvori u muzej došla je iz Uprave muzeja Francuske. Ideja je bila da se izgradi muzej koji će premostiti jaz između Louvre-a i Nacionalnog muzeja moderne umjetnosti u Georges Pompidou centru. Plan je prihvaćen od strane Georgesa Pompidoua a studija je napravljena 1974. a 1978. organizovan je natječaj za dizajn novog muzeja. ACT Arhitektura, tim od tri mlada arhitekta (Pierre Colboc, Renaud Bardon i Jean-Paul Philippon), dobili su ugovor koji je uključivao prostor od 20.000 kvadratnih metara na nove četiri etaže. Građevinske radove je izvodila kompanija Bouygues.^[1]

1981. godine, italijanski arhitekt, Gae Aulenti izabran je da dizajnira interijer, uključujući i unutrašnje uređenje, dekoraciju, namještaj i opremu muzeja. Na kraju je u julu 1986. godine, muzej bio spreman da primi svoje eksponate. Trebalo je 6 mjeseci da se instalira nešto više od 2000 slika, 600 skulptura i drugih radova. Muzej je svečano otvorio u decembru 1986. godine tadašnji predsjednik François Mitterrand.

Muzej Orsay, pogled sa desne obale rijeke Seine

Na trgu pored muzeja nalazi se šest bronzanih alegorijskih skulpturalnih grupa u nizu, izvajanih za svjetski sajam Exposition Universelle (1878):

Južna Amerika - Aimé Millet
Azija - Alexandre Falguière
Okeanija - Mathurin Moreau
Evropa - Alexandre Schoenewerk
Sjeverna Amerika - Ernest-Eugène Hiolle
Afrika - Eugène Delaplanche

Kolekcija[uredi | uredi izvor]

Slike poznatih slikara[uredi | uredi izvor]

Jean Auguste Dominique Ingres - 4 slike (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu)
Eugène Delacroix - 5 slika (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu)
Eugène Carrière - 86 slika uključujući Slikarsku porodicu, Bolesno dijete, Intimu
Théodore Chassériau - 5 slika (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu)
Gustave Courbet - 48 slika uključujući Studio umjetnika, Sahrana u Ornansu, Mladić koji sjedi, L'Origine du monde
Jean-François Millet - 27 slika uključujući Proljeće, Skupljači
Jean-Baptiste-Camille Corot - 32 slike (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u Louvreu) uključujući Jutarnji ples nimfi
Johan Barthold Jongkind - 9 slika
Alexandre Cabanel - Rođenje Venere, Smrt Francesce da Rimini i Paola Malateste
Jean-Léon Gérôme - Portret baronice Nathaniel de Rothschild, Reception of Condé in Versailles, La Comtesse de Keller
Pierre Puvis de Chavannes - Mlade djevojke na obali mora, Mlada majka poznatija kao milosrđe, Pogled na Château de Versailles i Orangerie
Gustave Moreau - 8 slika
Honoré Daumier - 8 slika
Eugène Boudin - 33 slike uključujući Plaža Trouville
Camille Pissarro - 46 slika uključujući Bijeli mraz
Édouard Manet — 34 slika uključujući Olimpija, Balkon, Berthe Morisot sa buketom ljubičica, Ručak na travi
Berthe Morisot - 9 slika
Edgar Degas - 43 slike uključujući Paradu, poznatiju kao Trkaći konji pred tribunima, Porodica Bellelli, Kada, Portret Édouarda Maneta, Portraits, At the Stock Exchange, L’Absinthe
Paul Cézanne - 56 slika uključujući Jabuke i naranče
Claude Monet - 86 paintings (glavna kolekcija njegovih slika nalazi se u muzeju Musée Marmottan Monet) uključujući Stanica Saint-Lazare, Rue Montorgueil u Parizu. Proslava 30. juna, 1878, Wind Effect, Series of The Poplars, Katedrala Rouen. Harmonija u plavom, Plavi vodeni ljiljani
Alfred Sisley - 46 slika uključujući Inondation at Port-Marly
Armand Guillaumin - 44 slike
Frédéric Bazille - 6 slika
Mary Cassatt - 1 slika
Odilon Redon - 106 slika uključujući Caliban
Pierre-Auguste Renoir - 81 slika uključujući Bal au moulin de la Galette, Montmartre
Ferdinand Hodler - Der Holzfäller (Drvosječa)
Gustave Caillebotte - 7 slika uključujući Les raboteurs de parquet
Édouard Detaille - San
Vincent van Gogh - 24 slika uključujući Autoportret, portret njegovog prijatelja Eugenea Bocha, Siesta, Crkva u Auversu, Pogled sa Cheveta, Italijanska žena, Zvjezdana noć iznad Rhone, Portret dra. Gacheta, Spavaća soba u Arlesu
Paul Gauguin - 24 slika uključujući Tahićanke na plaži
Henri de Toulouse-Lautrec - 18 slika
Eugène Jansson - Proletersko odmaralište
Henri-Edmond Cross - 10 slika uključujući Čempresi u Cagnesu
Paul Signac - 16 slika uključujući Žene na bunaru
Théo van Rysselberghe - 6 slika
Félix Vallotton - Misia at Her Dressing Table
Georges-Pierre Seurat - 19 slika uključujući Cirkus
Édouard Vuillard - 70 slika
Henri Rousseau - 3 slika
Pierre Bonnard - 60 slika uključujući The Chequered Blouse
Paul Sérusier - The Talisman, the Aven River at the Bois d'Amour
Maurice Denis - Portret umjetnika u dobi od osamnaest godina, Menuet princeze Maleineili Marthe svira na klaviru, Zeleno drveće ili Beech Trees in Kerduel, Oktobarska noć (panel za dekoraciju djevojačke sobe)
André Derain - Charing Cross Bridge, poznatija kao Westminster most
Edvard Munch - 1 slika
Gustav Klimt - 1 slika
Piet Mondrian - 2 slike
James McNeill Whistler - 3 slike uključujući Aranžman u sivom i crnom: Umjetnikova majka, također poznata kao Whistler's Mother
William-Adolphe Bouguereau - Rođenje Venere
Cecilia Beaux - Sita i Sarita (Jeune Fille au Chat)

Skulpture[uredi | uredi izvor]

Listu poznatih skulptora sačinjavaju: François Rude, Jules Cavelier, Jean-Baptiste Carpeaux, Auguste Rodin, Paul Gauguin, Camille Claudel, Sarah Bernhardt i Honoré Daumier.

Odabrana zbirka poznatih djela[uredi | uredi izvor]

Eugène Delacroix, Lov lavova, c. 1854
Gustave Courbet, Umjetnikov studio (L'Atelier du peintre): Prava alegorija sedmogodišnje faze u mom umjetničkom i moralnom životu, 1855
Jean Auguste Dominique Ingres, Izvor, 1856
Jean-François Millet, Prebiračice, 1857
Édouard Manet, Olimpija, 1863
Claude Monet, Le déjeuner sur l'herbe, (desna sekcija), sa Gustaveom Courbetom, 1865-1866
Paul Cézanne, Portret Achillea Emperairea, 1868
Eugène Boudin, Kupači na plaži u Trouville-u, 1869
James McNeill Whistler, Whistlerova majka, 1871
Gustave Caillebotte, Parketari, 1875
Edgar Degas, L’Absinthe, 1876
Pierre-Auguste Renoir, Ples u prirodi (Aline Charigot and Paul Lhote), 1883
Paul Sérusier, Talisman/Le Talisman, 1888
Autoportret]] (1889) Vincent van Gogh
Vincent van Gogh, Crkva u Auversu, 1890
Paul Gauguin, Tahićanke na plaži, 1891
Georges Seurat, Cirkus, 1891
Paul Gauguin, Oviri (Sauvage), 1894
Georges Lacombe, L'Existence, 1894-96
Albert Lebourg, Paris, l'écluse de la Monnaie. Soleil d'hiver
József Rippl-Rónai, Žena sa cvijetom, 1891