Idi na sadržaj

Fosfor-seskvisulfid

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Fosfor-seskuisulfid

Općenito
Hemijski spojFosfor-seskuisulfid
Druga imenaFosfor-trisulfid,
Fosfor-seskuisulfid,
Fosfor-sulfid
IUPAC ime:Tetrafosfor trisulfid
ili 3,5,7-tritia-1,2,4,6-tetrafosfatriciklo[2.2.1.02,6]heptan
Molekularna formulaP4S3
CAS registarski broj1314-85-8
SMILESS1P2P3SP1SP23
InChI1/P4S3/c5-1-2-3(1)7-4(5)6-2
Kratki opisŽuta, žuto-zelena ili siva čvrsta tvar
Osobine1
Molarna masa220,093 g/mol
Agregatno stanjeČvrsto
Gustoća2,08 g/cm3,[1] Čvrtsi
Tačka topljenja172,5
Tačka ključanja408
Rizičnost
NFPA 704
0
0
0
 
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Fosfor-seskuisulfid je neorganski spoj sa hemijskom formulom P4 S3. Razvili su ga Henri Sevene i Emile David Cahen 1898. godine, kao dio njihovog izuma trenja šibica koje, uz upotrebu bijelog fosfora, ne predstavlja opasnost po zdravlje.[2][1] Ova žuta čvrsta materija predstavlja jednu od dva fosfor-sulfida koja se proizvode u komercijalne svrhe. Sastavni je dio lahko zapaljivih šibica. Zavisno od čistoće, uzorci ovog spoja mogu biti žuto-zeleni ili sivi. Prvi ga je otkrio i bezbjedno proizveo G. Lemoine, a za komercijalnu upotrebu prva ga je proizvela britanska kompanija Albright and Wilson, 1898. Rastvara se u jednakim težinama u ugljik-disulfidu (CS2). Za razliku od nekih drugih fosfornih sulfida, P4S3 sporo hidrolizira i ima dobro definiranu tačku topljenja.

Struktura i sinteza

[uredi | uredi izvor]

Molekula ima C3v simetriju. To je izvedenica tetraedarne jedinice (P4) putem umetanja sumpora u tri P-P veze. P-S i P-P udaljenost je 2,090, odnosno 2,235 Å. P4Se3 i P4S3 imaju iste strukture.[1] Ovi spojevi mogu se topiti zajedno i stvarati miješane kristale koji su rastvoreni jedni u drugima.[3] Pri visokim temperaturama, stvaraju se miješane halkogenidne molekule P4S2Se and P4SSe2.[4]

P4S3 se proizvodi reakcijom crvenog ili bijelog fosfora sa sumporom. Višak sumpora daje fosfor-pentasulfid (P4S10). Procjenjuje se da je tokom cijele 1989. godine proizvedeno 150 tona.[5]

Primjena

[uredi | uredi izvor]

P4S3 i kalij-hlorat, skupa sa drugim materijalima, od kojih se sastoje glave lahko zapaljivih šibica.[6]

Utjecaj na zdravlje

[uredi | uredi izvor]

Izlaganje šibicama i ostalim proizvodima koji sadrže fosfor-seskuisulfid može izazvati kontaktni dermatitis, obično u području kožnih prijevoja ili bora, ali i na licu.[7] Dugotrajno izlaganje gorećim vrhovima šibica (koji sadrže fosfor-seskuisulfid) može dovesti do ponavljajućeg teškog primarnog dermatitisa očiju i lica. Postoje također i izvještaji o gubitku zuba, koji može biti zbog trovanja fosforom.[8]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Leung, Y. C.; Waser, J.; van Houten, S.; Vos, A.; Wiegers, G. A.; Wiebenga, E. H. (1957). "The Crystal Structure of P4S3". Acta Crystallographica. 10 (9): 574–582. doi:10.1107/S0365110X57002042.
  2. ^ US patent 614350, Seyene, H.; Cahen, E. D., "Match Composition", izdan 15. 11. 1898 
  3. ^ Burns, G.R., Sarfati, J.D.: "Raman spectra of tetraphosphorus triselenide doped in tetraphosphorus trisulphide", Solid State Communications 66(4):347–49, April 1988 | doi:10.1016/0038-1098(88)90854-X
  4. ^ Burns, G.R., Rollo, J.R., and Sarfati, J.D.: "Raman spectra of the tetraphosphorus trichalcogenide cage molecules P4S2Se and P4SSe2", Inorganica Chimica Acta 161(1):35–38, 3 July 1989 | doi:10.1016/S0020-1693(00)90111-7
  5. ^ Bettermann, G.; Krause, W.; Riess, G.; Hofmann, T. (2005), "Phosphorus Compounds, Inorganic", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.a19_527 CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link) CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
  6. ^ Corbridge, D. E. C. (1995). Phosphorus: An Outline of its Chemistry, Biochemistry, and Technology (5th izd.). Amsterdam: Elsevier. str. 115–116. ISBN 0-444-89307-5.
  7. ^ BURGESS, J. F.; FORSEY, R. ROY (1951). "Contact dermatitis of face due matches". AMA Arch Derm Syphilol. American Medical Association. 64 (5): 636–637. doi:10.1001/archderm.1951.01570110106016. Pristupljeno 6. 12. 2013.
  8. ^ BURGESS, J. Frederick (decembar 1951). "Phosphorus Sesquisulphide Poisoning". Can Med Assoc J. Canadian Medical Association. 65 (6): 567–568. PMC 1822299. PMID 14886853. Pristupljeno 6. 12. 2013.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]