Idi na sadržaj

Izoamil-alkohol

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Izoamil alkohol
Općenito
Hemijski spojIzoamil alkohol
Druga imena3-Metil-1-butanol
Izopentil-alkohol
Izopentanol
Izobutilkarbinol
IUPAC ime: 3-Metilbutan-1-ol[1]
Molekularna formulaC5H12O
CAS registarski broj123-51-3
SMILESOCCC(C)C
InChI1/C5H12O/c1-5(2)3-4-6/h5-6H,3-4H2,1-2H3
Kratki opisBistra, bezbojna tečnost neprijatnog mirisa
Osobine1
Molarna masa88,148 g/mol
Agregatno stanjeTečno
Gustoća0,8104 g/cm3 na 20 °C
Tačka topljenja–117[2]
Tačka ključanja131,1
Pritisak pare28 mmHg (20°C)
RastvorljivostSlabo rastvorljiv u vodi: 28 g / L
Vrlo topiv u acetonu, dietil-etru, etanolu
Viskoznost: 3,692 mPa·s
Rizičnost
NFPA 704
 
 
 
 
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Izoamil-alkohol –poznat i kao izopentil-alkohol – je bistri, bezbojni alkohol čija je formula (CH3)2CHCH2CH2OH. To je jedan od nekoliko It i izomera amil-alkohola. Glavni je sastojak u proizvodnji bananinog ulja, estra koji se javlja prirodno, ali i u industriji poboljšavanja okusa. Također je glavni sastojak i Kovacevog reagensa, koji se upotrebljava u dijagnostici bakterija, za indol test.

Upotrebljava se i kao agens protiv pjenjenja u hloroformu: Izomil-alkoholni reagens.[3]

Izoamil-alkohol se koristi u ekstrakciji fenol-hloroforma pomiješan sa hloroformom dalje inhibira RNaznu aktivnost i sprečava rastvaranje RNK sa dugim traktom poli-adenina.[4] Prema nekima, komponenta je arome Tuber melanosporum, crnog tartufa. Identificiran je kao hemikalija u feromonu stršljena za privlačenje ostalih članovima košnice za napad.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Lide, David R., ured. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (87 izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 0-8493-0487-3.
  2. ^ Straka, M.; van Genderen, A.; Růžička, K.; Růžička, V. Heat Capacities in the Solid and in the Liquid Phase of Isomeric Pentanols. J. Chem. Eng. Data 2007, 52, 794-802.
  3. ^ Zumbo, P. "Phenol-chloroform Extraction" (PDF). WEILL CORNELL MEDICAL COLLEGE P. ZUMBO LABORATORY OF CHRISTOPHER E. MASON, PH.D. Pristupljeno 19. 6. 2014.
  4. ^ Green, Michael; Sambrook, Joseph. "Purification of Nucleic Acids: Extraction with Phenol-Chloroform". Molecular Cloning: A Laboratory Manual. Cold Spring Harbor Laboratory Press. ISBN 1936113422.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]