Razlika između verzija stranice "Claudio Monteverdi"
| [nepregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
m →Reference: kat |
m →Reference: +def |
||
| Red 31: | Red 31: | ||
{{Commonscat}} |
{{Commonscat}} |
||
{{DEFAULTSORT:Monteverdi, Claudio}} |
|||
[[Kategorija:Italijanski kompozitori|Monteverdi, Claudio]] |
[[Kategorija:Italijanski kompozitori|Monteverdi, Claudio]] |
||
[[Kategorija:Italijanski operski kompozitori]] |
[[Kategorija:Italijanski operski kompozitori]] |
||
Verzija na dan 17 novembar 2018 u 22:42
Claudio Monteverdi je rođen 15. maja 1567. u Cremoni, umro: 29. novembra 1643. u Veneciji
Kompozitor Claudio Monteverdi, čija slava sve više raste u naše vrijeme, bio je posljednji veliki italijanski polifoničar i madrigalist i prvi važan autor vokalnih kompozicija i opernih djela. Rođen je 15. maja 1567. u liječničkoj porodici u Cremoni. S petnaest godina objavljuje svoju prvu zbirku moteta, koji su, kao i madrigali i canzonette iz tog razdoblja, napisani u strogom polifonom stilu. Sa dvadeset i tri godine postao je violinist kod vojvode od Mantove te ga prati na njegovim brojnim putovanjima i upoznaje savremene struje u evropskoj muzici. Godine 1600., prilikom vjenčanja Marije De Medici i Henrika IV., u Firenci je prisustvovao na premijeri Euridice, opere Jacopa Perija, nove muzičke vrste koja je nastala na firentinskom dvoru. Na poticaj vojvode, Monteverdi 1607. komponira operu Priča o Orfeju u kojoj recitative i pjevače prati najveći raspoloživi orkestar. Orfej će postati prva opera standardnog opernog repertoara.
Uskoro piše nove opere Arianna, Ples nezahvalnica i Andromeda s kojima postiže veliki uspjeh širom Italije. Istodobno objavljuje i petu knjigu madrigala u kojima je vidljiva sve veća harmonijska odvažnost, korištenje disonanci i solo-dionica. Poslije smrti vojvode Vincenza I., Monteverdi prihvaća mjesto direktora i dirigenta crkve Svetog Marka u Veneciji. Tu stvara veliki broj sakralnih kompozicija - misa, moteta, te se zaređuje. Otvorenje venecijskog Teatra San Cassiana, prvog stalnog opernog pozorišta u svijetu 1637. godine, daje novi poticaj velikom kompozitoru. Iako je već u osmom desetljeću života, Monteverdi komponira, po ocjeni savremenika - pet opernih remek - djela, od kojih su dva - Odisejev povratak i Krunidba Popeje - sačuvana u cijelosti te se i danas izvode.
Claudio Monteverdi je umro 29. novembra 1643. godine u Veneciji. Potkraj života napisao je još niz ratničkih i ljubavnih moteta u kojima, vjerovatno prvi u historiji, upotrebljava tremolo i pizzicato u gudačkim instrumentima. Uopšteno, gudaćki instrumenti u Monteverdijevim djelima postaju temeljem orkestra koji sve više nalikuje današnjem klasičnom simfonijskom ili opernom orkestru.
Djela
Monteverdijeva djela su podijeljena u tri kategorije: madrigali, opere, i crkvena muzika.[1]
Madrigali
 |
|
| Imate probleme kod slušanja ovih datoteka? Pogledajte pomoć oko medija. | |
Reference
- ^ Redlich, H. F. Claudio Monteverdi: Life and Work. London: Oxford University, Press, 1952, [potrebna stranica].
 |
Commons ima datoteke na temu: Claudio Monteverdi |