Arcangelo Corelli

Arcangelo Corelli
Rođenje	Arcangelo Corelli 17. februar 1653. godine Fusignano
Smrt	18. januar 1713. godine Rim
Era	Barok
Značajna djela	12 concerti grossi Op. 6, Božični koncert br. 8

Arcangelo Corelli (Fusignano, 17. februar 1653. – Rim, 18. januar 1713.), je bio utjecajni italijanski violinista i kompozitor barokne muzike kao i pedagog koji je objedinio osnovne elemente violinske tehnike i izvođačke vještine. On je također poznat i kao tvorac concerto grosso muzičkog oblika, popularan u to vrijeme koji je dao mogućnost razvijanja raznolikosti zvuka i teksture sa gudačkim instrumentima kod malih i velikih ansambala. Ova zajednička instrumentalna akcija i reakcija je tehnika koju je Corelli uspješno koristio da pokaže rješavanje muzičkog sukoba unutar muzičkog sastava.

Corelli je nesebično i mirno radio sa svojim učenicima gudačkih instrumenata usađujući princip davanja i uzimanja koji je vrlo sličan principu "živi za druge".

Biografija

Arcangelo Corelli je rođen u Fusignanu, današnja provincija Ravenna.

Malo se zna o njegovom djetinjstvu, ali se sa sigurnošću može tvrditi da je jedno vrijeme učio violinu od Giovanni Battista Bassani-a. Matteo Simonelli ga je učio kompoziciju.

Prvi veliki uspjeh Korelli postiže sa devetnaest godina u Parizu i zahvaljujući tome stiče veliku evropsku slavu. Iz Pariza Koreli odlazi u Njemačku.

Godine 1681. je bio u službi izbornog princa Bavarske između 1680. i 1685. godine gdje je proveo dosta vremena u kući svog prijatelja i kolege violiniste i kompozitora Cristiana Farinellija (vjeruje se da je bio ujak proslavljenog kastratija Farinellija). (Danas se njegovi "muzički nasljednici" mogu pratiti sedam generacija unazad.)

Godina 1685. Corelli je u Rimu, gdje je predvodio festivalska izvođenja muzike za kraljicu Švedske Kristinu. Bio je i muzički miljenik kardinala Pietra Ottobonija rođak još jednog kardinala Pietra Ottobonija koji je 1689. godine je postao Papa Aleksandar VIII. Od 1689. - 1690. godine bio je u Modeni kod vojvode od Modene koji je bio velikodušan prema njemu. Godine 1708. se vratio u Rim gdje je živio u palati kod kardinala Ottobonija. Njegova posjeta Napulju na poziv kralja dogodila se iste godine.

Arcangelo Corelli umire 1713. godine u Rimu kao veoma ugledan i imućan kompozitor.

Muzička baština i utjecaj na druge kompozitore

Portret Arcangela Corellija, naslikao Jan Frans van Douven.

Izvođački muzički stil koji je uveo Corelli i koji je sačuvan od strane njegovih učenika kao što su Francesco Geminiani, Pietro Locatelli i mnogih drugih bio je od vitalnog značaja za razvoj violinskog sviranja.

"Rečeno je da staza svih poznatih italijanskih violinista - kompozitora iz 18. vijeka vodi do Arcangela Corellija, koji je bio njihova kultna referentna tačka".

(Toussaint Loviko iz njegovih programskih napomena za Italijanski violinski koncerti, u izdanju Veritasa 2003. godine).

Međutim, Corelli je koristio samo ograničeni dio mogućnosti svog muzičkog instrumenta.

To se može vidjeti iz njegovih spisa:

dionice u muzičkom djelu za violinu nikada ne nastavljati iznad tona D na najtanjoj žici, najvišoj noti u trećoj oktavi.

Navodno je Corelli odbio da odsvira prelaz koji je produžen do tona A u altissimu iz oratorija Trionfo del Tempo (Trijumf vremena) Georga Friedricha Händela (premijerno izvedenog u Rimu 1708. godine), i ozbiljno se uvrijedio kada je sam kompozitor odsvirao ovaj visoki ton.

Grob Arcangela Corellija u Panteonu u Rimu.

Ipak, njegove kompozicije za instrument označile su jednu epohu u historiji kamerne muzike, ali njegov utjecaj nije bio ograničen samo na njegovu zemlju. Čak se i za Johanna Sebastiana Bacha smatra da dio njegove reputacije duguje Corelliju, a također je imao najveći utjecaj na muziku Antonija Vivaldija.

Muzičko društvo u Rimu duguje mnogo Corelliju. Bio je prihvaćen u najvišim aristokratskim krugovima i dugo je predvodio proslavljene koncerte ponedjeljkom u palati kardinala Ottobonija.

Corelli je umro u posjedu bogatstva od 120.000 maraka i vrijedne zbirke slika, jedini luksuz u koji se upustio. Ostavio je sve svom dobročinitelju i prijatelju koji je velikodušno novčano brinuo za corellijevu rodbinu. Sahranjen je u Panteonu u Rimu.

I dalje se može pratiti unazad niz mnogih generacija od studenata do nastavnika violine sve do Corellija. Neizmjeran je njegov značaj u stvaranju moderne škole sviranja violine, a njegova instrumentalna djela su ustanovila stil kamerne muzike kao i oblik kasnog baroknog perioda u muzici.

Djela

Koreli je komponirao 48 trio sonata, 12 sonata za violinu i kontinuo, i 12 concerti grossi.

• Opus 1: 12 sonata da chiesa (crkvena sonata, trio sonate za dvije violine i kontinuo) (Rim 1681.)
• Opus 2: 12 sonata da camera (kamerna sonata, trio sonate za dvije violine i kontinuo) (Rim 1685.)
• Opus 3: 12 sonata da chiesa (crkvena sonata, trio sonate za dvije violine i kontinuo) (Rim 1689.)
• Opus 4: 12 sonata da camera (kamerna sonata, trio sonate za dvije violine i kontinuo) (Rim 1694.)
• Opus 5: 12 (6 crkvenih sonata i 6 kamernih sonata za violinu i kontinuo) (Rim 1700.)

Posljednja sonata su varijacije na temu La Folia.

• Opus 6: 12 concerti grossi (Amsterdam 1714)
• Op. post.: Simfonija u d-molu, WoO 1

op. post.: 6 Sonate a tre, WoO 5–10 (Amsterdam 1714.)

Arcangelo Corelli u modernoj kulturi

• Dio Božičnog koncerta Op. 6 br. 8 korišten u filmu Gospodar i ratnik

Literatura

• Josip Andreis, Historija muzike.