Simfonija br. 4 (Mozart)
Simfonija br. 4 u D-duru, KV 19, Wolfganga Amadeusa Mozarta je bila komponovana u Londonu tokom velike evropske turneje porodice Mozart 1765. godine, kada je Mozart imao 9 godina.[1]
Historija[uredi | uredi izvor]
Iako originalni Mozartov rukopis nije sačuvan, dijelove ovog muzičkog djela je zapisao njegov otac Leopold Mozart. Njegov zapis je sačuvan u Bavarskoj državnoj biblioteci u Minhenu. Poznato je danas da su rane simfonije mladog Mozarta izvođene na javnim koncertima u "Little Haymarket Theatre" u Londonu. Stoga je moguće da su dijelovi ove simfonije pisani za jedan od tih javnih nastupa.[1]
Struktura[uredi | uredi izvor]
Djelo je komponovano za dvije oboe, dva roga i gudače.
![\relative c' {
\key d \major
\tempo "Allegro"
d4~\f d8. a16 d4( fis8.) a,16 |
d4~ d8. a16 d4( fis8.) a,16 |
d8[ r b''\p] r a[ r g] r |
fis8[ r g] r fis[ r e] r | <d, d'>4\f
}](http://upload.wikimedia.org/score/q/d/qdqd0q9slnv77mbfeyprt6p90ooj629/qdqd0q9s.png)
Ova simfonija ima tri stavka kao što je bio standard s početka ere klasične muzike kad je Mozart napisao ovo djelo, u tipičnoj brzo-sporo-brzo konfiguraciji.
1. Allegro, D-dur,
2. Andante, G-dur
3. Presto, D-dur [1]
