Abdulmedžid I

Abdulmedžid I
Abdulmedžid I
	Abdul Medžid I, sultan
Rođenje	23. april 1823.; Istanbul, Osmanlijsko Carstvo
Smrt	25. juni 1861 (38 godina); Istanbul, Osmanlijsko Carstvo

Abdul Medžid I (23. april 1823. - 25. juni 1861.) osmanlijski sultan.^[1]^[2]

Abdul Medžid I (arapski: عبد المجيد الأول) nasljeđuje svog oca Mahmuda II 1. jula 1839. godine nekoliko dana nakon katastrofalnog turskog poraza od strane Egipta tokom bitke kod Neziba. Istovremeno s tim događajem tokom zadnjih dana života Mahmuda II mornarica se pobunila i doplovila u Aleksandriju kako bi se pridružila snagama Egipta.

U takvoj situaciji 1839. godine sve evropske velesile ponovno zahvaćene strahom od mogućeg nestanka Osmanlijskog Carstva odlučuju vojno intervenirati. Po novozaključeno mirovnom sporazumu 1841. godine Egipat je prihvatio vratiti Turskoj sve zemlje izvan Egipta (Siriju, Palestinu i muslimanska sveta mjesta). Taj povoljni sporazum predstavlja posljednje teritorijalno širenje Turskog carstva.

Uspješna diplomacija ovog sultana rezultira situacijom da kada 23. marta 1854. godine Rusija njemu objavi rat na njegovoj strani se uključe Velika Britanija, Francuska i Sardinija. Ovaj rat koji dobija ime Krimski po glavnom području borbi završava 1856. godine Ruskim porazom i genocidom Krimskih tatara koji tada postaju manjina u vlastitoj zemlji.

Na unutrašnjopolitičkom planu nastavljaju se reforme koje se provode uz pomoć zaduživanja u inostranstvu što će rezultirati velikim problemima u budućnosti.

Abdul Medžid I umire u 38. godini života 25. juna 1861. godine. Naslijedio ga je najstariji brat Abdul Aziz. Njegova djeca Murat V, Abdul Hamid II, Mehmed V i Mehmed VI će u budućnosti uništiti Osmanlijsko Carstvo.