AC Milan

AC Milan
Puno ime kluba	Associazione Calcio Milan
Nadimak	i Rossoneri (crveno-crni); il Diavolo (vrag); Casciavit (lomb. "šarafcigeri")
Osnovni podaci
Osnovan	16. decembar 1899.
Lokacija	Milano
Adresa	Via Filippo Turati 3; 20121 Milano
Boje
Stadion	San Siro; Kapacitet: 80.018
Vlasnik/ci	Rossoneri Sport Investment Lux (99,93%); Ostali dioničari (0,07%)
Menadžer	Vincenzo Montella
Liga	Serie A
Federacija	FIGC
Konfederacija	UEFA
Pozicija; 2015/16.	7. mjesto
Uspjesi	48 Serie A 18; Italijanski superkup 7; Italijanski kup 5 Liga prvaka 7; UEFA Superkup 5; Interkontinentalni kup 3; Kup kupova 2; FIFA Svjetsko klupsko prvenstvo 1
Dresovi
	Web stranica: acmilan.com
	2016/17.

Associazione Calcio Milan italijanski je nogometni klub iz Milana. Od postanka boje kluba su crvena i crna, tako da su širom Italije i Evrope poznati kao rossoneri (crveno-crni). Uz Real Madrid, najuspješniji su tim na evropskoj sceni sa 7 osvojenih titula Lige prvaka iz 10 finala. Također, u Italiji su drugi klub po broju osvojenih titula prvaka (scudetto), ukupno 18, uz 5 osvojenih kupova Italije i 7 superkupova. Milan je član organizacije G-14.

Sadržaj

1 Historija
2 Ekipa
3 Stručni štab
4 Predsjednici i treneri
- 4.1 Predsjednici
- 4.2 Treneri
5 Uspjesi
- 5.1 Trofeji
  - 5.1.1 Nacionalni
  - 5.1.2 Međunarodni
6 Reference
7 Vanjski linkovi

Historija

Osnivanje, prvi trofeji i odvajanje Intera

AC Milan je osnovan kao Milan Cricket and Football Club od strane engleskih aristokrata koji su živjeli i radili u Milanu. Prvi predsjednik i jedan od osnivača bio je britanski vicekonzul u Milanu, Alfred Edwards. Za nogometnu sekciju kluba brinuo se David Allison. Za boje tima izabrane su crvena, kako bi dočarala vatru i hrabrost osnivača, i crna, da bi pokazala snagu i strah kod protivnika.

Prvi trofej osvojen je već sljedeće godine, u januaru 1900. Milan je osvojio Kraljevski kup (Medaglia del Re). Prekinuvši niz Genoe, 1901. osvojen je i prvi naslov prvaka, a isti uspjeh ponovljen je 1906. i 1907.

Godine 1908, zbog nesuglasica oko dovođenja stranaca u ekipu, grupa dotadašnjih igrača Milana odlazi iz kluba i formira vlastiti pod nazivom FC Internazionale Milano, poznatiji kao Inter.

Dolaskom fašista na vlast u Italiji mijenja se englesko ime kluba u italijansko (Associazione Calcio Milano). Nakon Drugog svjetskog rata klub mijenja samo posljednju riječ (Milano u Milan), želeći odati poštovanje svojim engleskim osnivačima.

Gre-No-Li

Period nakon Drugog svjetskog rata obilježio je švedski trojac nazvan Gre-No-Li, prema prvim slovima prezimena Gunnara Grena, Gunnara Nordahla i Nilsa Liedholma, koji su uz Italijane Lorenza Buffona i Cesarea Maldinija Milan doveli do 4 scudetta (1951, 1955, 1957. i 1959).

Nakon Šveđana sudbinu Milana opet je krojio Italijan, trener Nereo Rocco. Autor catenaccia, uz igrače poput Rivere i Altafinija, u sezoni 1962/63. prvi je put osvojio Kup evropskih šampiona, a uspjeh je ponovio u sezoni 1969/70. Veći uspjeh na domaćoj sceni izostao je, djelomično i zbog snage gradskog rivala Intera, koji je u tim godinama redovno osvajao titule.

U narednim godinama Milan se borio za 10. titulu, ali 1980. godine, nakon velikog skandala i dokazane umiješanosti u namještanje utakmica, zajedno s Laziom izbačeni su u Serie B, koju odmah sljedeće sezone osvajaju te se vraćaju u Serie A. Slijedila je najslabija sezona u historiji kluba te Milan opet ispada u Serie B.

Berlusconijeva era

Nakon nekoliko loših sezona u kojima je Milan igrao u Serie A, ali bez većeg uspjeha, klub kupuje medijski magnat Silvio Berlusconi. U svojoj prvoj sezoni dovodi za trenera Arriga Sacchija, a među novim igračima našli su se Marco van Basten, Frank Rijkaard, Ruud Gullit, Roberto Donadoni i Carlo Ancelotti. Značajno pojačana ekipa u sljedećim sezonama osvaja titulu prvaka i Ligu prvaka dvije godine zaredom.

Nakon odlaska Sacchija za trenera dolazi Fabio Capello. S njim na čelu klub osvaja 3 titule prvaka zaredom (1992–1994) i nastupa u 3 finala Lige prvaka (porazi od Marseillea i Ajaxa, te pobjeda od 4–0 nad Barcelonom). S igračima poput Paola Maldinija, Franca Baresija, Dejana Savićevića, Zvonimira Bobana, Georgea Weaha i Roberta Baggia Capello je napravio niz od 58 utakmica bez poraza i tako zaključio svoju eru osvojivši 15. scudetto za Milan.

Ekipa

Zaključno sa 1. 9. 2016^[2]

Napomena: Zastave pokazuju reprezentaciju kao što je definisano pravilima podobnosti FIFA-e. Igrači mogu imati više od jednog ne-FIFA-inog državljanstva.

Br.	Pozicija	Igrač
1	G	Gabriel
2	O	Mattia De Sciglio
4	O	Rodrigo Ely
5	V	Giacomo Bonaventura
7	N	Luiz Adriano
8	N	Suso
5	N	Gianluca Lapadula
10	N	Keisuke Honda
11	N	M'Baye Niang
13	O	Alessio Romagnoli
14	V	Matías Fernández (na posudbi iz Fiorentine)
7	O	Gustavo Gómez
16	V	Andrea Poli
17	O	Cristián Zapata

Br.	Pozicija	Igrač
18	V	Riccardo Montolivo (kap.)
20	O	Ignazio Abate (vicekap.)
21	O	Leonel Vangioni
23	V	José Sosa
29	O	Gabriel Paletta
31	O	Luca Antonelli
33	V	Juraj Kucka
35	G	Alessandro Plizzari
70	N	Carlos Bacca
73	V	Manuel Locatelli
80	V	Mario Pašalić (na posudbi iz Chelseaja)
91	V	Andrea Bertolacci
96	O	Davide Calabria
99	G	Gianluigi Donnarumma

Na posudbi

Napomena: Zastave pokazuju reprezentaciju kao što je definisano pravilima podobnosti FIFA-e. Igrači mogu imati više od jednog ne-FIFA-inog državljanstva.

Br.	Pozicija		Igrač
	G		Diego López (u Espanyolu do 30. 6. 2017)
	O		Ivan De Santis (u Cataniji do 30. 6. 2017)
	O		Ameth Lo (u Reggini do 30. 6. 2017)
	O		Stefan Simić (u Mouscronu do 30. 6. 2017)
	O		Jherson Vergara (u Arsenalu (Tula) do 30. 6. 2017)
	V		Giovanni Crociata (u Bresci do 30. 6. 2017)
	V		Gian Filippo Felicioli (u Ascoliju do 30. 6. 2017)
	V		José Mauri (u Empoliju do 30. 6. 2017)
	V		Juan Mauri (u Paganeseu do 30. 6. 2017)

Br.	Pozicija		Igrač
	V		Andrej Modić (u Bresci do 30. 6. 2017)
	V		Matteo Pessina (u Comu do 30. 6. 2017)
	N		Giacomo Beretta (u Virtusu Entelli do 30. 6. 2017)
	N		Andrea Bianchimano (u Reggini do 30. 6. 2017)
	N		Davide Di Molfetta (u Pratu do 30. 6. 2017)
	N		Hachim Mastour (u Zwolleu do 30. 6. 2017)
	N		Nnamdi Oduamadi (u HJK Helsinkiju do 31. 12. 2016)
	N		Gianmarco Zigoni (u SPAL-u do 30. 6. 2017)

Omladinski tim(ovi)

Poznati igrači

Za spisak svih Milanovih igrača sa 100 ili više nastupa pogledajte Spisak igrača AC Milana.
Za spisak svih Milanovih igrača koji su bili pozvani za reprezentaciju pogledajte AC Milan i nogometna reprezentacija Italije.

Povučeni brojevi

Br.	Igrač	Država	Pozicija	Debi za AC Milan	Posljednji nastup	Ref.
3*	Paolo Maldini	Italija	Centarhalf/Lijevi bek	25. 1. 1985.	31. 5. 2009.	^[3]
6	Franco Baresi	Italija	Libero	23. 4. 1978.	1. 6. 1997.	^[3]

* Broj može biti vraćen u upotrebu za jednog od njegova dva sina u slučaju da bilo koji od njih zaigra za AC Milan na profesionalnom nivou.

Stručni štab

Od 7. 7. 2016^[4]

Pozicija	Ime
Trener	Vincenzo Montella
Pomoćni trener	Daniele Russo
Trener golmana	Alfredo Magni
Tehnički asistenti
	Nicola Caccia
	Giuseppe Irrera
Atletski treneri	Emanuele Marra
Videoanalitičari
	Simone Montanaro
	Riccardo Manno
Medicinski direktor	Stefano Mazzoni
Timski doktor	Marco Freschi

Predsjednici i treneri

Predsjednici

Ime	Godine
Alfred Edwards	1899–1909.
Giannino Camperio	1909.
Piero Pirelli	1909–1928.
Luigi Ravasco	1928–1930.
Mario Bernazzoli	1930–1933.
Luigi Ravasco	1933–1935.
Pietro Annoni	1935.
Pietro Annoni G. Lorenzini Rino Valdameri	1935–1936.
Emilio Colombo	1936–1939.
Achille Invernizzi	1939–1940.

Ime	Godine
Umberto Trabattoni	1940–1944.
Antonio Busini	1944–1945.
Umberto Trabattoni	1945–1954.
Andrea Rizzoli	1954–1963.
Felice Riva	1963–1965.
Federico Sordillo	1965–1966.
Franco Carraro	1967–1971.
Federico Sordillo	1971–1972.
Albino Buticchi	1972–1975.
Bruno Pardi	1975–1976.
Vittorio Duina	1976–1977.

Ime	Godine
Felice Colombo	1977–1980.
Gaetano Morazzoni	1980–1982.
Giuseppe Farina	1982–1986.
Rosario Lo Verde	1986.
Silvio Berlusconi	1986–2004.
Predsjednička komisija	2004–2006.
Silvio Berlusconi	2006–2008.
Predsjednička komisija	2008–2012.
Silvio Berlusconi	2012–2016.

Treneri

Ime	Godine
Herbert Kilpin	1900–1908.
Daniele Angeloni	1906–1907.
Tehnička komisija	1907–1910.
Giovanni Camperio	1910–1911.
Tehnička komisija	1911–1914.
Guido Moda	1915–1922.
Ferdi Oppenheim	1922–1924.
Vittorio Pozzo	1924–1926.
Guido Moda	1926.
Herbert Burgess	1926–1928.
Engelbert König	1928–1931.
József Bánás	1931–1933.
József Viola	1933–1934.
Adolfo Baloncieri	1934–1937.
William Garbutt	1937.
Hermann Felsner József Bánás	1937–1938.
József Viola	1938–1940.
Guido Ara Antonio Busini	1940–1941.
Mario Magnozzi	1941–1943.
Giuseppe Santagostino	1943–1945.
Adolfo Baloncieri	1945–1946.
Giuseppe Bigogno	1946–1949.
Lajos Czeizler	1949–1952.
Gunnar Gren	1952.
Mario Sperone	1952–1953.
Béla Guttmann	1953–1954.
Antonio Busini	1954.
Hector Puricelli	1954–1956.
Giuseppe Viani	1957–1960.
Paolo Todeschini	1960–1961.
Nereo Rocco	1961–1963.
Luis Carniglia	1963–1964.
Nils Liedholm	1963–1966.
Giovanni Cattozzo	1966.
Arturo Silvestri	1966–1967.

Ime	Godine
Nereo Rocco	1966–1972.
Cesare Maldini	1973–1974.
Giovanni Trapattoni	1974.
Gustavo Giagnoni	1974–1975.
Nereo Rocco	1975.
Paolo Barison	1975–1976.
Giovanni Trapattoni	1976.
Giuseppe Marchioro	1976–1977.
Nereo Rocco	1977.
Nils Liedholm	1977–1979.
Massimo Giacomini	1979–1981.
Italo Galbiati	1981.
Luigi Radice	1981–1982.
Italo Galbiati	1982.
Francesco Zagatti	1982.
Ilario Castagner	1982–1984.
Italo Galbiati	1984.
Nils Liedholm	1984–1987.
Fabio Capello	1987.
Arrigo Sacchi	1987–1991.
Fabio Capello	1991–1996.
Oscar Tabárez	1996.
Giorgio Morini	1996–1997.
Arrigo Sacchi	1997.
Fabio Capello	1997–1998.
Alberto Zaccheroni	1998–2001.
Cesare Maldini Mauro Tassotti	2001.
Fatih Terim	2001.
Carlo Ancelotti	2001–2009.
Leonardo	2009–2010.
Massimiliano Allegri	2010–2014.
Clarence Seedorf	2014.
Filippo Inzaghi	2014–2015.
Siniša Mihajlović	2015–2016.
Cristian Brocchi	2016.
Vincenzo Montella	2016–