Idi na sadržaj

Tiroglobulin

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
TG
Identifikatori
AliasiTG
Vanjski ID-jeviOMIM: 188450 MGI: 98733 HomoloGene: 2430 GeneCards: TG
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 8 (čovjek)
Hrom.Hromosom 8 (čovjek)[1]
Hromosom 8 (čovjek)
Genomska lokacija za TG
Genomska lokacija za TG
Bend8q24.22Početak132,866,958 bp[1]
Kraj133,134,903 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 15 (miš)
Hrom.Hromosom 15 (miš)[2]
Hromosom 15 (miš)
Genomska lokacija za TG
Genomska lokacija za TG
Bend15 D2|15 29.3 cMPočetak66,542,602 bp[2]
Kraj66,722,570 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije




Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija hormone activity
Ćelijska komponenta extracellular region
Vanćelijsko
Biološki proces thyroid hormone metabolic process
thyroid gland development
regulation of myelination
iodide transport
GO:0072468 Transdukcija signala
hormone biosynthetic process
regulation of signaling receptor activity
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_003235

NM_009375

RefSeq (bjelančevina)

NP_003226

NP_033401

Lokacija (UCSC)Chr 8: 132.87 – 133.13 MbChr 15: 66.54 – 66.72 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Tiroglobulin (Tg) je 660 kilodaltonski, dimerni glikoprotein, proivod folikulskih ćelija tiroidne žlijezde i koristi se u potpunosti unutar štitne žlijezde. Tg se luči i akumulira u stotinama grama po litru u vanćelijskom odjeljku folikula štitnjače, što čini otprilike polovinu sadržaja proteina u štitnoj žlijezdi.[5] Ljudski TG (hTG) je homodimerna podjedinica od kojih svaki sadrži 2.768 aminokiselina u sintetizovanom obliku (kratki signalni peptid od 19 aminokiselina može se u zrelom proteinu ukloniti iz N-kraja).[6]

Tiroglobulin je kod svih kičmenjaka glavni prekursor hormoni štitnjače, koji nastaju kada se ostaci tirozinskog tiroglobulina spoje s jodom, a protein se zatim cijepa. Svaka molekula tiroglobulina sadrži približno 100–120 ostataka tirozina, ali samo mali broj (20) od njih podliježe jodiranju tiroperoksidazom u folikulnom koloidu. Stoga svaka molekula Tg tvori po približno 10 molekula hormona štitnjače.[5]

Funkcija

[uredi | uredi izvor]
Sinteza tiroidnog hormona, ova slika prati tiroglobulin od proizvodnje unutar hrapavog endoplazmatskog retikuluma do proteolitskog otpuštanja hormona štitnjače.

Tireoglobulin (Tg) djeluje kao supstrat za sintezu hormona štitnjače: tiroksina (T4) i trijodtironina (T3), kao i za skladištenje neaktivnih oblika hormona štitnjače i jodq unutar folikulnog lumena štitnjače.[7]

Novosintetizirani hormoni štitnjače (T3 i T4) vezani su za tiroglobulin i sadrže koloid unutar folikula. Kada se stimulira stimulirajućim hormonom štitnjače (TSH), koloid se endocitozira iz folikulskog lumena u okolne folikulske epitelne ćelijee štitnjače. Koloid se zatim cijepa proteazama, kako bi otpuštao tiroglobulin iz njegovih veza T3 i T4.[8]

Aktivni oblici hormona štitnjače: T3 i T4, zatim se oslobađaju u krvotok, gdje su ili nevezani ili vezani za plazmatske proteine, a tiroglobulin se reciklira natrag u folikulni lumen, gdje može nastaviti služiti kao supstrat za sintezu hormona štitnjače.[9]

Klinički značaj

[uredi | uredi izvor]

Poluvrijeme eliminacije i kliničko povećavanje

[uredi | uredi izvor]

Metabolizam tiroglobulina odvija se u jetri, putem recikliranja štitnjačnih proteina. Poluživot cirkulirajućeg tiroglobulinaje 65 sati. Nakon tireoidektomije, može proći nekoliko sedmica prije nego što se nivo tiroglobulina može otkriti. Nivo tiroglobulina može se redovno testirati nekoliko sedmica ili mjeseci nakon uklanjanja štitnjače.[10] Nakon što se nivo tiroglobulina ne može otkriti (nakon tireoidektomije), nivoi se mogu serijski pratiti u praćenju odgovarajućih pokazatelje kod pacijenata sa papilnim ili folikulskim karcinomom štitnjače.

Naknadno povišenje razine tiroglobulina pokazatelj je recidiva papilnog ili folikulnog karcinoma štitnjače. Drugim riječima, porast razine tiroglobulina u krvi može biti znak da ćelije raka štitnjače rastu i /ili se rak širi.[11] Zato se razine tiroglobulina u krvi uglavnom koriste kao tumorski marker[12][10] za određene tipove raka štitnjače (posebno papildkii ili folikulski karcinom štitnjače). Tireoglobulin se ne proizvodi sržnim ili anaplazijskim karcinomom štitnjače.

Nivo tiroglobulina se provjerava jednostavnim krvnim testom. Testovi se često naručuju nakon liječenja raka štitnjače.[11]

Tiroglobulinska antitela

[uredi | uredi izvor]

U kliničkoj laboratoriji testiranje tiroglobulina može se zakomplicirati prisustvom antitireoglobulinskih antitijela (ATA), alternativno nazvanih TgAb. Antitijela protiv tireoglobulina prisutna su u 1/10 normalnih osoba, te u većem postotku pacijenata s karcinomom štitnjače. Prisutnost ovih antitijela može rezultirati lažno niskim (ili rijetko lažno visokim) nivoima prijavljenog tiroglobulina, problem koji se može donekle zaobići istovremenim ispitivanjem prisutnosti ATA. Idealna strategija za kliničko tumačenje i upravljanje brigom o pacijentima u slučaju zbunjujuće detekcije ATA je testiranje koje slijedi serijska kvantitativna mjerenja (umjesto jednog laboratorijskog mjerenja).

ATA se često nalaze u pacijenata sa Hashimotovim tiroiditisom ili Gravesovom bolešću. Njihova prisutnost je ograničeno korištena u dijagnostici ovih bolesti, jer mogu biti prisutna i kod zdravih eutireoidnih osoba. ATA se također nalaze u pacijenata s Hashimotovom encefalopatijom, neuroendokrinim poremećajem povezanim – ali ne i uzrokovanim – Hashimotovim tiroiditisom.[13]

Interakcije

[uredi | uredi izvor]

Pokazano je da tireoglobulin stupa u interakciju sa vezujućim proteinom imunoglobulina.[14][15]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  • Coscia F, Taler-Verčič A, Chang VT, Sinn L, O'Reilly FJ, Izoré T, Renko M, Berger I, Rappsilber J, Turk D, Löwe J (2020). "The structure of human thyroglobulin". Nature. 578 (7796): 627–630. doi:10.1038/s41586-020-1995-4. PMC 7170718. PMID 32025030.

Dopunska literatura

[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]

Šablon:Globulini

N-vezana proteinska glikozilacija (N-glikozilacija N glikana) na Asn ostatku (Asn-x-Ser/Thr motivi) u glikoproteinima

Glikoproteini su složene bjelančevine koje, uz proteinsku komponentu, sadrže i oligosaharidne lance (glikane). Šećerna komponenta se kovalentno veže za bočne polipeptidne lance. Ta veza se ostvaruje tokom kotranslacijskih ili posttranslacijskih modifikacija. Ovaj proces se označava terminom glikozilacija, kroz koju često prolaze izlučevinski ekstracelularni proteini. Vanjski segmenti proteina čiji su segmenti u ekstracelularnom prostoru su također glikozirani.

N-glikolizacija i O-glikolizacija

[uredi | uredi izvor]

Postoje dva tipa glikolizacije:

Monosaharidi

[uredi | uredi izvor]
Osam uobičajenih šećera u glikoproteinima

Monosaharidi koji se obično nalaze u eukariotskim glikoproteinima:[16]

Glavni šećeri u glikoproteinima čovjeka[17]
Šećer Tip Skraćenica
β-D-Glukoza Heksoza Glc
β-D-Galaktoza Heksoza Gal
β-D-Manoza Heksoza Man
α-L-Fukoza Deoksiheksoza Fuc
N-Acetilgalaktozamin Aminoheksoza GalNAc
N-Acetilglukozamin Aminoheksoza GlcNAc
N-Acetilneuraminska kiselina Aminononulosonska kiselina
(Sijalinska kiselina)
NeuNAc
Ksiloza Pentoza Xyl

Šećerna grupa ili grupe pomažu savijanje ili održavanje stabilnosti proteina.

Glikoproteini su široko rasprostranjeni u žjezdanim tkivima životinja koja sintetiziraju sekrete i ekskrete.[18] Osobito značajne integracijske membranski komponente, koje učestvuju u međućelijskim interakcijama. Formiraju se i u citosolu, ali su njihove funkcije i način formiraja, kao i moguće modifikacije manje poznati. Komponente su mnogih tkivnih antigen]a ((krvnih grupa, npr.)

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000042832 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000053469 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ a b Boron WF (2003). Medical Physiology: A Cellular And Molecular Approach. Elsevier/Saunders. str. 1044. ISBN 1-4160-2328-3.
  6. ^ ((cite web |url="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/protein/NP_003226.4"))
  7. ^ "TG thyroglobulin [Homo sapiens (human)] - Gene - NCBI". www.ncbi.nlm.nih.gov. Pristupljeno 2019-09-16.
  8. ^ Rousset, Bernard; Dupuy, Corinne; Miot, Françoise; Dumont, Jacques (2000), Feingold, Kenneth R.; Anawalt, Bradley; Boyce, Alison; Chrousos, George (ured.), "Chapter 2 Thyroid Hormone Synthesis And Secretion", Endotext, MDText.com, Inc., PMID 25905405, pristupljeno 2019-09-17
  9. ^ Rousset, Bernard; Dupuy, Corinne; Miot, Françoise; Dumont, Jacques (2000), Feingold, Kenneth R.; Anawalt, Bradley; Boyce, Alison; Chrousos, George (ured.), "Chapter 2 Thyroid Hormone Synthesis And Secretion", Endotext, MDText.com, Inc., PMID 25905405, pristupljeno 2019-09-17
  10. ^ a b "Thyroglobulin: MedlinePlus Lab Test Information". medlineplus.gov (jezik: engleski). Pristupljeno 2019-05-06.
  11. ^ a b Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka <ref>; nije naveden tekst za reference s imenom : 0
  12. ^ "ACS :: Tumor Markers". American Cancer Society. Arhivirano s originala, 13. 5. 2010. Pristupljeno 2009-03-28.
  13. ^ Ferracci F, Moretto G, Candeago RM, Cimini N, Conte F, Gentile M, Papa N, Carnevale A (February 2003). "Antithyroid antibodies in the CSF: Their role in the pathogenesis of Hashimoto's encephalopathy". Neurology. 60 (4): 712–4. doi:10.1212/01.wnl.0000048660.71390.c6. PMID 12601119. S2CID 21610036.
  14. ^ Delom F, Mallet B, Carayon P, Lejeune PJ (June 2001). "Role of extracellular molecular chaperones in the folding of oxidized proteins. Refolding of colloidal thyroglobulin by protein disulfide isomerase and immunoglobulin heavy chain-binding protein". J. Biol. Chem. 276 (24): 21337–42. doi:10.1074/jbc.M101086200. PMID 11294872.
  15. ^ Delom F, Lejeune PJ, Vinet L, Carayon P, Mallet B (February 1999). "Involvement of oxidative reactions and extracellular protein chaperones in the rescue of misassembled thyroglobulin in the follicular lumen". Biochem. Biophys. Res. Commun. 255 (2): 438–43. doi:10.1006/bbrc.1999.0229. PMID 10049727.
  16. ^ Murray R. K., Granner D. K., Rodwell V. W. (2006): Harper's Illustrated Biochemistry 27th Ed. McGraw–Hill, New York.
  17. ^ Glycan classification Arhivirano 27. 10. 2012. na Wayback Machine SIGMA
  18. ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (1996): Biologija 1, Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-686-8.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Šablon:Modulatori receptora tiroidnog hormona