Nadine Gordimer
| Nadine Gordimer | |
|---|---|
| Rođenje | 20. novembar 1923. Springs, Transvaal, Južnoafrička Republika |
| Smrt | 13. juli 2014 (90 godina) Johannesburg, Južnoafrička Republika |
| Zanimanje | Književnica |
| Jezik | Engleski |
| Nacionalnost | Južnoafrikanka |
| Period | Period aparthejda |
Poznata djela | |
| Suprug(a) |
|
| Nagrade |
|
Nadine Gordimer (20. novembar 1923 – 13. juli 2014) bila je južnoafrička književnica, politička aktivistica i dobitnica Nobelove nagrade za književnost 1991. godine. Bila je prepoznata kao žena koja je kroz svoje veličanstveno epsko pisanje – po riječima Alfreda Nobela – od velike koristi za čovječanstvo.[1]
Pisanje Nadine Gordimer uglavnom se odnosilo na pitanja vezana oko moralnih i rasnih problema, naročito u tom periodu aktuelnom problemu aparthejda u Južnoj Africi. U okviru tog režima, zabranjeni su njeni radovi poput Burgerova kćerka i Julski ljudi. Bila je aktivistica Antiaparthejdskog pokreta, pridruživši se Afričkom nacionalnom kongresu tokom dana kada je organizacija zabranjena, a Nelsonu Mandeli dala je savjet za njegovom poznati odbrambeni govor iz 1964, na suđenju koje je dovelo do njegovog osuđivanja na doživotnu kaznu zatvora.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Nadine Gordimer je rođena u blizini Springsa, rudarskog gradića u blizini East Randa. Njen otac, Isidore Gordimer, je bio jevrejski imigrant iz Žagarė (tadašnjeg Ruskog carstva, današnje Litvanije),[2][3] a majka, Hannah Gordimer, je bila iz Londona.[4][5] Nadine je odrasla u sekularnoj porodici.[2]
Prvo objavljeno djelo joj je bila kratka priča za djecu "The Quest for Seen Gold," objavljena 1937. godine u Children's Sunday Expressu. Dođi sutra ponovo je njena druga priča za djecu objavljena nekako u isto vrijeme kao i prva. Sa 16 godina objavljuje svoju prvu fikciju za odrasle.[6]
Godinu dana je studirala na Univerzitetu u Witwatersrandu. Kako nije diplomirala, preselila se u Johanesburg 1948. godine, gdje je nastavila živjeti. U Johanesburgu je nastavila pisati i objavljivati uglavnom u lokalnim časopisima iz Južne Afrike. Prikupila je mnoge priče iz tog perioda života i objavila ih u Face to Face 1949. godine.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nobelova nagrada za literaturu (1991)
- Nagrada Booker (1974)
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Nobelova nagrada za književnost 1991.
- ^ a b Ettin, Andrew Vogel (1993). Betrayals of the Body Politic: The Literary Commitments of Nadine Gordimer. Charlottesville: University Press of Virginia. str. 29, 30. ISBN 9780813914305.
although she had always referred to her father as Lithuanian, in recent years she has noted that his parents lived and worked in Riga, and now she identifies him as Latvian.
- ^ Newman, Judie, ured. (2003). Nadine Gordimer's 'Burger's daughter': A Casebook. New York: Oxford University Press. str. 4. ISBN 9780195147179.
She believed for many years that he was Lithuanian (like many South African Jewish immigrants) and only discovered later in life that he was Latvian.
- ^ Gordimer, Nadine (1990). Bazin, Nancy Topping; Seymour, Marilyn Dallman (ured.). Conversations with Nadine Gordimer. Jackson: University Press of Mississippi. str. xix. ISBN 9780878054459.
1923 – Born, 20 November in Springs, a small mining town in the Transvaal, South Africa. Second daughter of Isidore Gordimer, Jewish watchmaker and jeweler who had emigrated from Latvia at age 13, and Nan Myers Gordimer, a native of England.
- ^ Wästberg, Per (26. 4. 2001). "Nadine Gordimer and the South African Experience". Nobelprize.org. Pristupljeno 16. 8. 2010.
- ^ Nadine Gordimer: A Sport of Nature[mrtav link], The Anisfield-Wolf Book Awards.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Wikicitati imaju citate vezane za: Nadine Gordimer |
 |
Commons ima datoteke na temu: Nadine Gordimer |
Normativna kontrola  |
|
|---|