Idi na sadržaj

Barcelona

Uredi veze
S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Barcelona
Službeni grb {{{službeno_ime}}}
Grb
Lokacija {{{službeno_ime}}}
DržavaŠpanija Španija
Autonomna zajednicaKatalonija
 • GradonačelnikJordi Hereu Boher
Površina
 • Ukupno100,4 km2
Stanovništvo (2006)
 • Ukupno1.605.602
Poštanski broj08001–08080
Pozivni broj+34 93
Veb-sajtwww.barcelona.cat
Katalonski narodni muzej umjetnosti (Plaça d'Espanya)

Barcelona je drugi najveći grad u Španiji (poslije Madrida) i glavni grad i administrativni centar autonomne regije Katalonija. Grad se nalazi u sjeveroistočnom dijelu Pirinejskog poluostrva, na obali Mediterana. Osim što je važan privredni, obrazovni, kulturni i turistički grad, Barcelona je i sjedište katalonske vlade (Generalitat) i parlamenta. Geopolitička podjela Španije se vrši, osim po autonomnim regijama, također i po provincijama, tako da je ime Barcelona, ujedno i naziv za provinciju Barcelona.

Geografija i klima

[uredi | uredi izvor]

Grad Barcelona se, bez periferije, prostire na površini od 100,39 km2 i broji 1.578.546 stanovnika (popis stanovništva iz 2004. godine). Cijela provincija Barcelone ima oko 4.117.000 stanovnika. Gustina naseljenosti je 15.724,14 stanovnika po km2. Nalazi se oko 160 km južno od planinskog pojasa Pirineja i granice sa Francuskom. Udaljenost od Madrida, glavnog grada Španije, je oko 500 km. Grad je omeđen dvijema rijekama koje se ulivaju u Mediteran. Na sjeveru je to rijeka Besos, a na jugu Llobregat (Ljobregat).

Klima je mediteranska sa dugim i žarkim, sunčanim i veoma vlažnim ljetima i blagim zimama. Bez snježnih padavina i sa temperaturom koja zimi skoro nikada ne pada ispod nule, a koja se ljeti, naročito krajem jula mjeseca i u augustu, kreće između trideset i četrdeset stepeni Celzijusa. U centru grada se pod uticajem ljudskog faktora formirala mikroklima, tako da su unutar centra ljeti velike vrućine, a zimi je toplije nego u ostalim dijelovima grada.

Gradske općine i historijske četvrti

[uredi | uredi izvor]

Grad Barcelona sačinjava deset općina. Svaka općina je politički entitet s vlastitim nadležnostima, čime se gradska vlast decentralizira i približava građanima. Teritorijalna podjela je vezana za historijske transformacije grada. Većina gradskih općina su nastale od starih zasebnih općina i četvrti sa posebnim identitetom, koje su tokom 19. i 20. vijeka pripojene gradu Barceloni. Mnogi od starosjedilaca grada i danas identificiraju Barcelonu samo općinom Ciutat Vella (Stari grad).

Gradske općine koje sačinjavaju Barcelonu su: Ciutat Vella, Eixample, Sants-Montjuïc, Les Corts, Sarrià-Sant Gervasi, Gràcia, Horta-Guinardó, Nou Barris, Sant Andreu i Sant Martí.

Turizam

[uredi | uredi izvor]

Barcelona nudi mogućnosti posjetiocima da pješke obilazi dijelove grada koji su od turističkog značaja, kao što su ostaci rimske kulture, srednjovjekovni grad i četrvrti katalonskog modernizma. Karakteristična je urbanistička podjela grada na blokove i dugačke avenije koje spajaju krajeve samoga grada. Najduža ulica je avenija Dijagonala koja presijeca grad od sjeverozapada pa sve do obale mora na jugoistoku.

Historijski centar grada

[uredi | uredi izvor]

Jedno od najprivlačnijih mjesta grada je šetalište Les Rambles koje se nalazi između Trga Katalonije (Plaça Catalunya), neurološkog centra grada i stare luke. Šetalište je svakodnevno prepuno ljudi sve do kasnih noćnih sati. Novinarnice, cvijećare i prodavnice ptica, žive ulične skulpture, kafiće i restorane, sve ovo možete sresti na ovom šetalištu. Zgrada pod imenom Palata Vireina, svjetski poznati teatar Liseu i glavna pijaca Bokeria su od velikog turističkog interesa. Šetalište završava u staroj luci trgom Vrata mira (Portal de la Pau), gdje se nalazi poznata statua Kristofora Kolumba. Zanimljivo je da ruka statue sa ispruženim prstom pokazuje suprotno od američkog kontinenta, usmjerena prema italijanskom gradu Đenovi, koji se smatra njegovim rodnim gradom.

Arhitektura

[uredi | uredi izvor]
Barcelona, katedrala Svete porodice

Barcelona je poznata kao metropola modernizma. Grad u kojem je živio i radio arhitekta Antoni Gaudí, sadrži i njegova najreprezentativnija djela, koja godišnje privlače milione turista iz cijelog svijeta. Najpoznatije djelo arhitekte i ujedno najposjećeniji arhitektonski objekat u Španiji je katedrala Sagrada Familia (Sveta porodica), koja je ostala nezavršena nakon njegove smrti i još uvijek se gradi. Predviđa se da će biti završena oko 2020. godine. Druga poznata djela arhitekte su kompleks Park Guel, gde je arhitekta i živio posljednjih dvadeset godina svoga života, kuća Mila (Casa Milà), poznatija pod imenom La Pedrera i kuća Batljo (Casa Batlló). Osim djela arhitekte Gaudija, tu su još i drugi biseri katalonskog modernizma kao što je bolnica San Pau i Palača muzike (Palau de la Musica), arhitekte Luisa Dymeneka i Myntanepa.

Osim modernizma, možemo sresti i istaknuta djela drugih historijskih perioda. Iz srednjovjekovnog perioda vrijedno je istaknuti djela gotike, koja su prisutna u starom gradu i po kojima je i cijela jedna četvrt dobila ime, Bario gotico. Njemu pripadaju katedrala Santa Eulalija, bazilika Santa Marija del Mar (karakteristična po harmoniji i čistoći forme) i crkva Santa Marija del Pi koja se nalazi na istoimenom trgu (Plasa del Pi).

Iz savremene arhitekture treba naročito istaknuti njemački paviljon (Pavellon aleman), njemačkog arhitekte i dizajnera Ludviga Mies van der Roea, koji je konstruisan 1929. godine u svrhu internacionalne izložbe, svjetskog događaja čiji je domaćin te godine bila Barcelona. Tu su još i Zadužbina (fondacija) Xyana Miroa i Paviljon Republike (1937) katalonskog arhitekte Gusepa Luisa Serta i Muzej savremene umjetnosti (MAKBA) američkog arhitekte Richarda Meyera.

Historija

[uredi | uredi izvor]

Po legendi, grad Barsino su osnovali Kartažani pod komandom vojskovođe Amilikar Barka zvanog Barkenon, oca Hanibalovog. Kasnije su stigli Rimljani i pretvorili grad u vojnu tvrđavu čiji je centar bio malo uzvišenje pod nazivom Taber i koje se nalazi blizu mora. Danas se tu nalazi palata vlade Katalonije koja je ujedno i općinska uprava grada. Rimljani su gradu promijenili ime u Kolonija Julija Augusta Faventija Paterna Barsino. Ulice i ostaci zidina, koji su ostali od Rimljana, još uvijek se mogu sresti u starom gradu. U podrumu Muzeja historije se mogu posjetiti iskopine ostataka jednog dijela grada čiji su tvorci Rimljani. U 5. vijeku grad su okupirali Vizigoti iz centralne Evrope, pretvorivši ga u glavni grad hispanskog kraljevstva Bizigota. Muslimani su stigli u 8. vijeku, ali se nisu dugo zadržali, pošto su 801. godine grad osvojili Karolinzi. Barcelona je njihovim osvajanjem postala glavni grad dijela karolinškog carstva na Iberskom poluostrvu. U 11. vijeku se stvara feudalna država Katalonija i Barcelona postaje politički, društveni, kulturni i trgovinski centar, ne samo Katalonije nego i grupe kneževina (Aragon, Valencija, Mallorca - Balearska ostrva, Rosellon i Alger), koje su bile pod komandom stare aragonske kraljevine pod imenom Aragonska kruna.

Također pogledati

[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]
Commons logo
Commons logo
Commons ima datoteke na temu: Barcelona
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Barcelona&oldid=3541052"