Karvedilol

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Karvedilol
Naziv lijekaKarvedilol
GrupaBlokatori β-receptora
Klasifikacija
ATC kodoviAG02
CAS registarski broj72956-09-3
Dostupnost bez recepta: Ne
Stručne informacije
Hemijske osobine

Ime po IUPAC (±)-[3-(9H-karbazol-4-iloksi)-2-hidroksipropil][2-(2-metoksifenoksi)etil]amin
Sumarna formulaC24H26N2O4
Molarna masa406,474
Farmakokinetičke osobine
Biološka raspoloživost25–35%
MetabolizamJetreni (CYP2D6, CYP2C9)
Poluvrijeme eliminacije7–10 sati
IzlučivanjeMokraća (16%), izmet (60%)
PubChem = 2585

Karvedilol je beta blokator koji se upotrebljava u liječenju kongestivnog zatajenja srca (CHF), disfunkcije lijeve komore (LVD) nakon srčanog udara kod ljudi koji su inače stabilni i za liječenje visokog krvnog pritiska. Prodavan je pod markom Coreg.[1]

Ovi lijekovi blokiraju beta receptore u srčanom mišiću i ostalim ćelijama, čineći ih opuštenijim i manje reaktivnim na hormone stresa. Karvedilol blokira i alfa receptore, koji se nalaze na krvnim sudovima, a opušta krvne sudove šireći ih, što snižava krvni pritisak i vaskularnu otpornost. Ovo je neselectivni beta blokator/alpha-1 blokator koji pripada trećoj generaciji ovih lijekova.

Karvedilol je otkrio Fritz Wiedemann sa švicarskog medicinskog istraživačkog centra Boehringer Mannheim. Naknadno je bio odobren za medicinsku upotrebu u SAD, 1995.[2] Tako je 20. oktobra 2006, američka Uprava za hranu i lijekove (FDA) odobrila za upotrebu formulaciju sa produženim otpuštanjam.[3]

Medicinska upotreba[uredi | uredi izvor]

Karvedilol je korišten kod liječenja kongestivnog zatajenja srca (CHF), najčešće kao dodatak inhibitoru enzima koji pretvara angiotenzin (ACE inhibitore) i diuretike. Klinički je dokazano da smanjuje smrtnost i hospitalizaciju kod ljudi sa CHF.[4] Mehanizam pozitivnog učinka kada se koristi dugoročno kod klinički stabilnih bolesnika, nije u potpunosti razjašnjen, ali se smatra da doprinesi remodeliranju srca, naknadno poboljšavajući njegovu strukturu i ulogu.[5] Pored toga, karvedilol je namijenjen za liječenje hipertenzije i smanjenju rizika od smrtnosti i hospitalizacije ljudi nakon srčanog udara.[6] Može se koristiti samostalno ili s drugim antihipertenzivnim agensima. U smjernici iz 2013. godine, preporučuje se kao lijek naročit kod osoba sa historijom bolovanja od CHF-a i/ili infarkta miokarda.[7]

Nuspojave[uredi | uredi izvor]

Većina štetnih nuspojava (>10%) uključuje:[1]

Karvedilol se ne preporučuje osobama sa nekontroliranom bronhospastičnom bolesti (npr. trenutni simptomi astme), jer može blokirati receptore koji pomažu u otvaranju dišnih puteva.[1]

Karvedilol može maskirati simptome niskog šećera u krvi (hipoglikemiju).[1]

Kontraindikacije[uredi | uredi izvor]

Prema američkoj Upravi za hranu i lijekve (FDA), karvedilol ne treba koristiti kod ljudi sa bronhijalnom astmom ili u bronhospastičnom uslovima. Ne treba ga koristiti kod ljudi sa drugim ili trećim stepenom srčanog AV bloka, sa sindromom bolesnih sinusa, teškom bradikardijom (osim sa stalnim pejsmejkerom), ili dekompenziranim srcem. Ljudima s teškim oštećenjem jetre također se ne savjetuje da uzimaju karvedilol.[8]

Mehanizam djelovanja[uredi | uredi izvor]

Karvedilol je neselektivni beta adrenergički receptor (β1, β2) i alfa-adrenergični receptor (α1). Računa se da S (-) enantiomer ima beta blokirajuće aktivnosti, dok S (-) i R (+) enantiomeri blokiraju alfa aktivnost.[1] Karvedilol se povratno veže za beta-adrenergične receptore na srčanim miocitima. Inhibicija tih receptora sprečava odgovor simpatičkog nervnog sistema, što dovodi do smanjenja broja otkucaja srca i kontraktilnosti. Ova akcija je korisna kod bolesnika sa zatajenjem srca, gdje se simpatički nervni sistem aktivira kao kompenzacijski mehanizam.[9]

Karvedilolska blokada α1 receptora uzrokuje širenje krvnih sudova. Ova inhibicija dovodi do smanjenja perifernog otpora krvnih sudova i ima antihipertenzivni učinak. Nema odgovora refleksne tahikardije, zbog njegove blokade srčanih β1 receptora.[10]

Farmakokinetika[uredi | uredi izvor]

Karvedilol ima bioraspoloživost oko 25 - 35% nakon oralnog uzimanja, zbog opsežnog metabolizma prvog prolaza. Ovaj spoj se metabolizira enzimima jetre, CYP2D6 i CYP2C9, preko oksidacije aromatskog prstena i glukuronidacije, zatim konjugiranja putem glukuronidacije i sulfoiranja. U poređenju sa roditeljskim spojem, tri aktivna metabolita pokazuju samo jednu desetinu od vazodilatatornih efekata roditeljskog. Međutim, 4'hidroksifenil-metabolit je oko 13 puta moćniji u SS-blokadi od roditeljskog spoja .[1] Prosječni poluživot karvedilola nakon oralnog uzimanja traje od 7 do 10 sati. Karvedilol ima dva enantiomera: R (+) - karvedilol i S (-) - karvedilol. R (+) - karvedilol prolazi prioritetni izbor za metabolizam, tako da je srednji poluživot ovog enantiomera oko 5 do 9 sati, u odnosu na 7 do 11 sati za S (-) – enantiomer.[1]

Glavnina karvedilola je vezana za proteine plazme (98%), uglavnom za albumin. Karvedilol je osnovni hidrofobni spoj sa stabilnim stanjem i ima obim distribucije od 115 L. Najmanji raspon količine u plazmi kreće se oko 500 do 700 mL/min.[1] Ako se uzima sa hranom, apsorpcija se usporava, ali ne pokazuje značajne razlike u bioraspoloživosti. Uzimanje karvedilola sa hranom smanjuje rizik od ortostatske hipotenzije.[1]

Formulacije[uredi | uredi izvor]

• Tablete se uzimaju oralno.[1]

• Kapsule sa produženim otpuštanjem od 24 sata, oralno[3]

Također pogledajte[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b c d e f g h i j "Coreg - Food and Drug Administration" (PDF).
  2. ^ U.S. Patent 4503067
  3. ^ a b "Drug Approval Package". www.accessdata.fda.gov. Pristupljeno 5. 11. 2015.
  4. ^ "2013 AHA Guidelines for the Management of Heart Failure" (PDF).
  5. ^ Biaggioni, MD, Italo (2009). Basic and Clinical Pharmacology 11th Edition. New York: McGraw-Hill Medical Publishing Division. str. 189. ISBN 9780071604055.
  6. ^ Sackner-Bernstein, JD (6. 5. 2004). "Practical guidelines to optimize effectiveness of beta-blockade in patients postinfarction and in those with chronic heart failure". The American journal of cardiology. 93 (9A): 69B–73B. PMID 15144942.
  7. ^ "2013 ASH Guidelines for the Management of Hypertension" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 9. 10. 2016.
  8. ^ "Carvedilol Package Insert" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 6. 9. 2015. Pristupljeno 19. 11. 2016.
  9. ^ Manurung, Daulat (2007). "Beta Blockers for Congestive Heart Failure" (PDF). Acta medica Indonesiana. Arhivirano s originala (PDF), 4. 3. 2016.
  10. ^ Jr, Dr R. R. Ruffolo; Gellai, M.; Hieble, J. P.; Willette, R. N.; Nichols, A. J. (1. 3. 1990). "The pharmacology of carvedilol". European Journal of Clinical Pharmacology. 38 (2): S82–S88. doi:10.1007/BF01409471. ISSN 0031-6970.

Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]

  • Chakraborty, Subhashis; Shukla, Dali; Mishra, Brahmeshwar; Singh, Sanjay (februar 2010). "Clinical updates on carvedilol: a first choice β-blocker in the treatment of cardiovascular diseases". Expert Opinion on Drug Metabolism & Toxicology. 6 (2): 237–250. doi:10.1517/17425250903540220. PMID 20073998.

Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Karvedilol&oldid=3382108"