Skadarska konvencija
| Potpisan | 31. august 1862. |
|---|---|
| Lokacija | Skadar, Osmanlijsko Carstvo |
| Strane |  Osmanlijsko Carstvo Kneževina Crna Gora |
Skadarska konvencija[1] je bio sporazum Osmanlijskog Carstva i Kneževine Crne Gore potpisan 31. augusta 1862. godine.
Pozadina[uredi | uredi izvor]
Kneževina Crna Gora nije priznata od strane Osmanlijskog Carstva. Tokom prve polovine 19. vijeka osmanlijska dominacija je oslabljena i Nikola I, knez Crne Gore, osjećao se slobodnim da podrži pobunu u susjednoj osmanlijskoj pokrajini Hercegovini. Omer-paša, osmanlijski general, koji je bio zadužen za suzbijanje pobune, porazio je pobunjenike i krenuo prema Cetinju.
Sporazum[uredi | uredi izvor]
Ugovor je potpisan u Skadru u Osmanlijskom Carstvu (današnja Albanija) nakon što je Crna Gora tražila mir. Uslovi su bili:
- Vazalni status Crne Gore (kao i pokrajinska granica) je ratifikovan
- Mirko Petrović-Njegoš, Nikolin otac koji se borio protiv osmanlija je deportovan
- Uvoz oružja u Crnu Goru je zabranjen
- Pokrajinska granica između Crne Gore i Hercegovine stavljena je pod osmanlijsku vojnu kontrolu
Posljedice[uredi | uredi izvor]
Crna Gora je postala nezavisna Berlinskim sporazumom potpisanim nakon Rusko-turskog rata 1877–1878.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Erik Goldstein, Wars and Peace Treaties: 1816 to 1991, Routledge, 1992, ISBN 978-0-203-97682-1, str. 28. Arhivirano 16. 5. 2023. na Wayback Machine