Idi na sadržaj

Šerijatska sudačka škola

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Šerijatska sudačka škola u Sarajevu

Šerijatska sudačka škola

[uredi | uredi izvor]

Zgrada šerijatske sudačke škole sagrađena je 1887. godine po projektu Karla Paržika u bogatom pseudomaurskom dekorativnom maniru sa elementima i detaljima skupljenim iz raznih regionalnih škola islamske umjetnosti.[1] Šerijatska sudačka škola (mektebi-nuvab) je otvorena 6. aprila 1889. kao petogodišnja viša škola. Ovdje je značajno sasvim tačno opažanje da se koncept organizacije osmanlijsko-turskih medresa zasniva na principu unutrašnjeg dvorišta, što potiče još iz helenističke arhitekture. To pravilo se ne odnosi samo na monumentalne objekte, već i one sasvim skromne izvedbe. Šerijatska sudačka škola prestala raditi aprila 1937. Naime, razloge prestanka rada ove škole neki tumače i činjenicom da je ona prerasla u Višu islamsku šerijatsko-teološku školu (u narodu poznata kao VIŠT, a njeni svršenici kao "vištovci"). Poslije drugog svjetskog rata u toj zgradi je bio smješten Muzej grada Sarajeva, a nakon rata u Bosni i Hercegovini u zgradi je smješten Fakultet islamskih nauka.

Arhitektura

[uredi | uredi izvor]

Na raskrsnici ulica Sagrdžije i Čemerlina nalazi se zgrada Šerijatske sudačke škole. Sagrađena je 1887. godine u bogatom pseudomaurskom stilu prema projektu Karla Paržika. Šerijatska sudačka škola (mektebi-nuvab) otvorena je u decembru iste godine kao petogodišnja viša škola.

Zgrada je smještena na uzvišenju, što stvara dojam impozantnosti. Unutrašnjost je specifična, jer ima dva atrija, odnosno, unutrašnja dvorišta sa šadrvanima.[2] Zgrada ima dva nivoa, a ima i dva ulaza, od kojih je glavni povezan s ulicom dugim stepeništem.

Zgrada Šerijatske sudačke škole specifična je po drvenoj krovnoj konstrukciji i oslikanim zidovima i stropovima. To nisu tipične arabeske kao u drugim objektima orijentalnog tipa nego su crteži pravljeni pomoću sablona.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Alija Bejtić -Ulice i trgovi Sarajeva. Sarajevo: Muzej grada Sarajeva 1973. Godine
  • Nedžad Kurto -Sarajevo 1492-1992, Oko, Sarajevo.
  • Ibrahim Krzović - Arhitektura secesije u Bosni i Hercegovini“, Kulturno naslijeđe, Sarajevo

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Nedžad Kurto: ARHITEKTURA BIH- Razvoj bosanskog stila". Kulturno naslijeđe, Sarajevo. Pristupljeno 9. 2. 2017.
  2. ^ "Amir Pašić: Arhitektura Bosne i Hercegovine, Austrougarski period (1878-1918)" (PDF). Univerzitet u Sarajevu Filozofski fakultet Odsjek za historiju, Sarajevo. 2014. Pristupljeno 10. 9. 2017.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]