Idi na sadržaj

Istočnokinesko more

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Istočnokinesko more je rubno more Tihog okeana između kineskog kopna na zapadu, Južne Koreje na sjeveru, južnih dijelova Japana na istoku i Tajvana na jugu. Njegov sjeverni dio, između Koreje i Kine, naziva se Žuto more. Ukupna površina je 1,25 miliona km2. Kina naziva vodeno tijelo duž svoje istočne obale kao "Istočno more" (Dōng Hǎi, kineski: 东海) zbog smjera, naziv "Istočnokinesko more" je inače označen kao formalni naziv od strane Međunarodne hidrografske organizacije (IHO) i koristi se na međunarodnom nivou.[1]

Istočnokinesko more je rubno more zapadnog Tihog okeana, smješteno direktno na moru od istočne Kine. Pokriva površinu od otprilike 1.249.000 km2. Sjeverni produžetak mora između Korejskog poluostrva i kontinentalne Kine je Žuto more, odvojeno zamišljenom linijom između jugozapadnog vrha južnokorejskog ostrva Jeju i istočnog vrha Qidonga na ušću rijeke Yangtze.

Većina Istočnokineskog mora je plitko, sa skoro tri četvrtine dubine manje od 200 m, njegova prosječna dubina je 350 m, dok je maksimalna dubina, dostignuta u koritu Okinave, iznosi 2.716 m.[2]

Istočnokinesko more je omeđeno na istoku i jugoistoku srednjim dijelom prvog lanca ostrva od istočnog euroazijskog kontinentalnog kopna, uključujući japansko ostrvo Kyushu i ostrva Ryūkyū, a na jugu ostrvo Tajvan. Povezuje se s Japanskim morem na sjeveroistoku kroz Korejski tjesnac, Južnokineskim morem na jugozapadu preko Tajvanskog moreuza i Filipinskim morem na jugoistoku preko praznina između različitih otoka Ryūkyū.

Korejski poluotok, Kina, Japan i Tajvan leže unutar Istočnokineskog mora ili graniče s njim.

Godine 1980. u ovom moru su otkrivena bogata nalazišta nafte. Korištenje tih nalazišta predmet je osporavanja država koje se uz njega nalaze. Naime, Narodna republika Kina, Japan i Južna Koreja se spore oko proširenja svojih isključivih ekonomskih zona.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Limits of Oceans and Seas" (PDF) (3rd izd.). Monaco: International Hydrographic Organization. 1953. str. 33. Special Publication No. 23. Arhivirano s originala (PDF), 8. 10. 2011. Pristupljeno 28. 12. 2020.
  2. ^ LaFond, Eugene C. "East China Sea sea, Pacific Ocean".

Dodatna literatura

[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]