Posteljični laktogen čovjeka
| Horionski somatomamotropinki hormon 1 (Posteljični laktogen čovjeka) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Kristalna struktura posteljičnog laktogena čovjeka[1] | |||||||
| Identifikatori | |||||||
| Simbol | CSH1 | ||||||
| NCBI gen | 1442 | ||||||
| HGNC | 2440 | ||||||
| OMIM | 150200 | ||||||
| RefSeq | NM_001317 | ||||||
| UniProt | Q6PF11 | ||||||
| Ostali podaci | |||||||
| Lokus | Hrom. 17 q22-q24 | ||||||
| |||||||
| Horionski somatomamotropinski hormon 2 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||
| Simbol | CSH2 | ||||||
| NCBI gen | 1443 | ||||||
| HGNC | 2441 | ||||||
| OMIM | 118820 | ||||||
| PDB | 1Z7C | ||||||
| RefSeq | NM_020991 | ||||||
| UniProt | P01243 | ||||||
| Ostali podaci | |||||||
| Lokus | Hrom. 17 q22-q24 | ||||||
| |||||||
Posteljični laktogen čovjeka (hPL), zvani i horionski somatomamotropin čovjeka (HCS), je polipeptidni hormon postelljice, oblik posteljičnog laktogena (horionski somatomamotropin). Njegova struktura i funkcija slični su čovjekovom hormonu rasta. On modificira metaboličko stanje majke tokom trudnoće, kako bi olakšala energetsku opskrbu fetusa. Ima antiinsulinska svojstva. Ovo je hormon kojeg luči sinciciotrofoblast, tokom trudnoće. Poput hormona rasta, i hPL je kodiran genima na hromosomu 17, pozicija q22-24. Identificiran je 1963.[2]
Struktura
[uredi | uredi izvor]Hormon hPL ima molarnu masu od 22.125, a sadrži jedan lanac koji se sastoji od 191 aminokiselinskih ostataka, povezanih dvjema disulfidnim vezama, pri čemu struktura sadrži 8 spirala. Kristalna struktura hPL određena je difrakcijom X-zraka do rezolucije 2,0 Å.[1]
Razine
[uredi | uredi izvor]Ovaj hormon je prisutan samo tokom trudnoće, a razina u majčinom serumu raste, prema rastu kod fetusa i posteljice. Maksimum dostižu blizu termina porođaja, obično do 5 7 mg / L (5-7 mikrograma/ml).[3] Viši nivoi su zabilježeni kod pacijenatica sa višestrukom trudnoćom. Malo hPL ulazi u cirkulaciju fetusa. Njegov biološki poluživot je 15 minuta.
Fiziološka funkcija
[uredi | uredi izvor]Posteljični laktogen utiče na metabolički sistem majčinog organizma na sljedeće načine:
- U biotestu, oponaša djelovanje prolaktina, ali ipak nije jasno ima li hPL bilo kakvu ulogu u laktaciji.
- Metabolički:
- ↓ majčinska osjetljivost na insulin insulin dovodi do povećanja nivoa glukoze u njenoj krvi.
- ↓ iskorištavanje glukoze kod majki pomaže u osiguravanju adekvatne ishrane fetusa (majka reagira povećanjem broja beta ćelija). Hronična hipoglikemija dovodi do porasta hPL.
- ↑ lipoliza sa oslobađanjem slobodnih masnih kiselina . Potom, i oslobađanjem hPL, slobodne masne kiseline postaju dostupne majčinom organizmu kao gorivo, tako da fetus može koristiti relativno više glukoze. Također, ketoni, formirani od slobodnih masnih kiselina mogu prijeći placentu da ih fetus koristiti.
Ove funkcije pomažu u podržavanju ishrane fetusa, čak iu slučaju majčine neuhranjenosti.
Posteljični laktogen je moćan agonist prolaktinskog receptora i slab agonist receptora hormona rasta.[4]
Prolaktinolika aktivnost
[uredi | uredi izvor]Uvrđeno je da se hPL veže za prolaktinski receptor jednakim afinitetom onom za prolaktin u membrani globula masti zečjeg mlijeka, a hPL i prolaktin imaju vrlo sličnu laktogenu aktivnost in vitro kod mliječna žlijezda miša i pacova, te u eksplantima.[5] Pored toga, utvrđeno je da hPL stimulira sintezu DNK u ljudskim ćelijama fibroadenoma, transplantiranim u miševe, što sugerira da hPL pospješuje rast ljudske mliječne žlijezde slično prolaktinu.[5] Kako hPL cirkulira u koncentraciji koja je sto puta veća od koncentracije prolaktina tokom trudnoće, ovi nalazi sugeriraju da hPL u to vrijeme može imati važnu ulogu u amogenezi žena.[5] Međutim, relativni afiniteti hPL i prolaktina za ljudski receptor za prolaktin tek trebaju biti objavljeni, a efekti hPL na normalno epitelno tkivo dojke još nisu istraženi.Tako ni definitivna uloga hPL u razvoju ljudske mliječne žlijezde tokom trudnoće do sada nije poznata.[5]
Aktivnost nalik hormonu rasta
[uredi | uredi izvor]Hormon hPL djeluje slabo, slično djelovanju hormona rasta, uzrokujući stvaranje tkivnih proteina, na isti način kao i hormon rasta, ali 100 puta više putem hPL od onog kod hormona rasta potrebno je za pospješivanje rasta.[6] Međutim, razina hPL je više od 50 puta veća od nivoa hGH u krvi,[7] pa se njegovi učinci ne smiju zanemariti. Pojačivač ljudskog genaza placentni laktogena nalazi se 2 kb nizvodno od gena i učestvuje u ekspresiji kontrolnog gena specifičnog za ćeliju.
Kliničko mjerenje
[uredi | uredi izvor]Iako se hPL koristi kao pokazatelj dobrobiti i rasta fetusa, utvrđeno je da su druge metode fetusnog testiranja pouzdanije. Također, zabilježene su normalne trudnoće s neotkrivljivim majčinim razinama hPL.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b PDB;Walsh ST, Kossiakoff AA (maj 2006). "Crystal structure and site 1 binding energetics of human placental lactogen". J. Mol. Biol. 358 (3): 773–84. doi:10.1016/j.jmb.2006.02.038. PMID 16546209.
- ^ Josimovich JB, Atwood BL, Goss DA (oktobar 1963). "Luteotrophic, Immunologic and Electrophoretic Properties of Human Placental Lactogen". Endocrinology. 73: 410–20. doi:10.1210/endo-73-4-410. PMID 14068826.
- ^ Hicks, Paul (2000). "Gestational Diabetes in Primary Care". Medscape General Medicine. 2 (1). Pristupljeno 23. 3. 2018.
- ^ J. Larry Jameson; Leslie J. De Groot (25. 2. 2015). Endocrinology: Adult and Pediatric E-Book. Elsevier Health Sciences. str. 2490–. ISBN 978-0-323-32195-2.
- ^ a b c d Margaret Neville (11. 11. 2013). Lactation: Physiology, Nutrition, and Breast-Feeding. Springer Science & Business Media. str. 150–. ISBN 978-1-4613-3688-4.
- ^ Guyton and Hall (2005). Textbook of Medical Physiology (11 izd.). Philadelphia: Saunders. str. 1033. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
- ^ "Growth Hormone: Reference Range, Interpretation, Collection and Panels". 1. 6. 2016. journal zahtijeva
|journal=(pomoć)
- "RCSB Protein Data Bank - Structure Summary for 1Z7C - Crystal Structure of Human Placental Lactogen".
- "Human Chorionic Somatomammotropin Enhancer Function Is Mediated by Cooperative Binding of TEF-1 and CSEF-1 to Multiple, Low-Affinity Binding Sites". Arhivirano s originala, 5. 7. 2008.
Dopunska literatura
[uredi | uredi izvor]- Speroff L, Glass RH, Kase NG (1999). Clinical gynecologic endocrinology and infertility (Sixth izd.). Hagerstwon, MD: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 0-683-30379-1. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Human Placental Lactogen na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
