Idi na sadržaj

Yitzhak Rabin

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Jichak Rabin
5. premijer Izraela
Vrijeme na dužnosti
13. juli 1992 – 4. novembar 1995.
PrethodnikYitzhak Shamir
NasljednikShimon Peres
Vrijeme na dužnosti
3. juni 1974 – 20. juni 1977.
PrethodnikGolda Meir
NasljednikShimon Peres(v. d.)
Lični podaci
Rođenje (1922-03-01) 1. mart 1922.
Jerusalem, Britanska Palestina
Smrt4. novembar 1995(1995-11-04) (73 godine)
Tel Aviv, Izrael
SupružnikLeah Rabin (1948–1995)
Djeca2
Potpis

Jichak Rabin (hebrejski: יִצְחָק רַבִּין, 1. mart 1922 – 4. novembar 1995), bio je izraelski vojnik i političar, rođen je u Jerusalemu, gdje je završio poljoprivrednu školu. Bio je peti premijer Izraela, u dva mandata, 1974-1977, i od 1992. do njegovog ubistva 1995.

Rabin je rođen u Jerusalimu od jevrejskih imigranata iz istočne Evrope i odrastao je u laburističkom cionističkom domaćinstvu. U školi je učio poljoprivredu i bio je odličan kao učenik. Vodio je 27-godišnju karijeru kao vojnik i na kraju je stekao čin Rav Alufa, najviši čin u Izraelskim odbrambenim snagama (često se prevodi kao general-pukovnik).

Rabin se borio u židovskom Palmachu protiv britanskih vlasti te je učestvovao u oružanim akcijama protiv vichyjevske Francuske u Siriji i Libanu. Tokom Prvog izraelsko-arapskog rata 1948. vodio je odbranu Jerusalema, a u završnoj fazi rata vodio je operacije protiv Egipćana u pustinji Negev. Rabin je brzo napredovao u redovima izraelske vojske te je 1964. postao načelnik glavnog štaba. Pomogao je u oblikovanju doktrine obuke Izraelskih odbrambenih snaga (IDF-a) početkom 1950-ih i vodio je Operativnu direkciju IDF-a od 1959. do 1963. Njegove zamisli o brzoj mobilizaciji rezerve i uništenju neprijateljskog zrakoplovstva na zemlji pokazale su se odlučujućima u Šestodnevnom ratu 1967.

Godinu dana nakon rata okončao je vojnu karijeru i preuzeo mjesto ambasadora u Sjedinjenim Američkim Državama od 1968. do 1973. tokom perioda produbljivanja američko-izraelskih veza. Godine 1973. ušao je u politiku te nakon ostavke Golde Meir 1974. postao peti izraelski premijer i prvi rođen na izraelskom tlu. U svom prvom mandatu, Rabin je potpisao Sinajski privremeni sporazum i naredio napad na Entebbe. U aprilu 1977, nakon serije skandala, prisiljen je predati vodstvo stranke Shimonu Peresu. Od 1984. do 1990. Rabin je bio ministar odbrane te je djelomično odgovoran za politiku čvrste ruke prema Palestincima u početku Prve intifade.

Godine 1992. vratio se na čelo Laburista i nakon izbora postao premijer. na platformi koja je obuhvatila izraelsko-palestinski mirovni proces. Potpisao je nekoliko historijskih sporazuma sa palestinskim rukovodstvom kao dio sporazuma iz Osla. Nakon tajnih pregovora, 1993. potpisao je sporazum s dugogodišnjim rivalom Yasserom Arafatom, a 1994. zajedno s izraelskim ministrom vanjskih poslova Shimonom Peresom i Yasserom Arafatom podijelio je Nobelovu nagradu za mir.[1][2] Rabin je takođe potpisao mirovni sporazum sa Jordanom 1994.

U novembru 1995 na mirovnom skupu,[3] ubio ga je izraelski ekstremista Yigal Amir, koji se protivio uslovima sporazuma iz Osla. Amir je osuđen za Rabinovo ubistvo i osuđen na doživotnu robiju. Nakon hitnog sastanka vlade, izraelski ministar vanjskih poslova Šimon Peres imenovan je za vršioca dužnosti izraelskog premijera.[4]

Rabin je bio prvi izraelski premijer koji je rođen u Izraelu, jedini premijer koji je ubijen, a drugi koji je umro na funkciji nakon Levija Eškola. Rabin je postao simbol izraelsko-palestinskog mirovnog procesa.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Yitzhak Rabin – Biographical". Nobelprize.org. Pristupljeno 31 August 2011.
  2. ^ Nobel Prize.org 1994 Nobel Prize Laureates
  3. ^ 4 November 1995 hebcal
  4. ^ BBC On This Day

Izvori

[uredi | uredi izvor]

Dodatna literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Crichlow, Scott. "Idealism or Pragmatism? An Operational Code Analysis of Yitzhak Rabin and Shimon Peres." Political Psychology 19.4 (1998): 683–706.
  • Medzini, Meron. "Rabin and Hussein: From Enemies at War to Partners in Peace." in The Palgrave Handbook of the Hashemite Kingdom of Jordan (Palgrave Macmillan, 2019) pp. 435–46.
  • Rabinovich, Itamar (2017). Yitzhak Rabin: Soldier, Leader, Statesman. New Haven, CN: Yale University Press. ISBN 978-0-30-021229-7. excerpt
  • Sharon, Assaf, "The Long Paralysis of the Israeli Left" (review of Dan Ephron, Killing a King: The Assassination of Yitzhak Rabin and the Remaking of Israel, Norton, 290 pp.; and Itamar Rabinovich, Yitzhak Rabin: Soldier, Leader, Statesman, Yale University Press, 272 pp.), The New York Review of Books, vol. LXVI, no. 17 (7 November 2019), pp. 32–34.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]